چکیده:
تجاوز نظامی عراق علیه ایران که از آن به عنوان جنگ تحمیلی یاد میشود، در 31 شهریور1359 ه.ش آغاز و به مدت هشت سال به درازا کشید. این جنگ منافع دولتهای مختلفی را تحت تأثیر خود قرار داد. دولتهای عربی که در پیرامون کانون این نزاع قرار داشتند با تأثیرگذاری و تأثیرپذیری بر این کانون، در آغاز و پایان آن دخیل بودند. این تحقیق با واشکافی رفتار خارجی دولتهای عربی در طی جنگ تحمیلی، به دنبال پاسخ به این پرسش اصلی است که « رفتار خارجی دولتهای عربی چه تأثیری در آغاز و پایان جنگ تحمیلی داشت؟» یافتهها نشان میدهند رفتار خارجی اکثر دولتهای عربی در آغاز و پایان جنگ تحمیلی با تأثیرپذیری از تحولات میدانی جنگ، ناسیونالیسم عربی و سیاستهای غرب و شرق همواره بهصورت مستقیم و غیرمستقیم در راستای همراهی با حزب بعث عراق بود که این امر بیشتر ناشی از مؤلفه هویتی میباشد؛ لذا این امر سبب ترغیب به جنگ، تداوم جنگ و تحمیل خسارات فراوان مالی و جانی برای ایران گردید. تبیین عملکرد و مواضع دولتهای عربی در طی جنگ تحمیلی از مهمترین اهداف این پژوهش میباشد. مواد خام این مقاله با استفاده از متون تخصصی مرتبط با این پژوهش گردآوری و با روش توصیفی و تحلیلی موردبحث و کنکاش قرارگرفته است.
Iraq's military aggression against Iran, known as the imposed war, began on September 22, 1980 and lasted for eight years. This war affected the interests of different governments. The Arab states that were at the center of this conflict, were involved in the beginning and the end of this conflict by influencing and being influenced. By studying the Foreign behavior of the Arab states during the imposed war, this article seeks to answer the main question, "What effects did the Foreign behavior of the Arab states have on the beginning and the end of the imposed war? " Findings show that the Foreign behavior of most Arab states at the beginning and the end of the imposed war, was influenced by the changes of around, by Arab nationalism and by the policies of the West and the East countries, were always directly and indirectly in line with the Ba'ath party in Iraq which is at the most aspect because of its identity elements. Therefore, this matter encouraged the war to begin, continue and impose the great financial and human losses for Iran. Explaining the performance and positions of Arab states during the imposed war is one of the most important objectives of this study. The raw materials of this article have been collected using specialized texts related to this research and have been discussed by descriptive and analytical methods
خلاصه ماشینی:
اين تحقيق با واشکافي رفتار خارجي دولت هاي عربي در طي جنگ تحميلي، به دنبال پاسخ به اين پرسش اصلي است که «رفتار خارجي دولت هاي عربي چه تأثيري در آغاز و پايان جنگ تحميلي داشت ؟» يافته ها نشان مي دهند رفتار خارجي اکثر دولت هاي عربي در آغاز و پايان جنگ تحميلي با تأثيرپذيري از تحولات ميداني جنگ ، ناسيوناليسم عربي و سياست هاي غرب و شرق همواره به صورت مستقيم و غيرمستقيم در راستاي همراهي با حزب بعث عراق بود که اين امر بيشتر ناشي از مؤلفه هويتي مي باشد؛ لذا اين امر سبب ترغيب به جنگ ، تداوم جنگ و تحميل خسارات فراوان مالي و جاني براي ايران گرديد.
به عبارت ديگر جانب داري شوراي همکاري خليج فارس به رهبري عربستان ، حمايت بي دريغ از عراق ، قطع روابط با ايران ، کشتار حجاج ايراني، دعوت از آمريکا و غرب براي حضور در خليج فارس تحت پوشش دفاع از آبراه هاي بين المللي و آزادي کشتي راني ، درخواست از کشورهاي عربي براي قطع رابطه با ايران ، تشويق اعضاي شوراي امنيت براي اعمال تحريم هاي نظامي عليه ايران ، رايزني با شوروي براي همراهي با تحريم ايران در شوراي امنيت ، کمک هاي اقتصادي به عراق (پژوهشگاه علوم و معارف دفاع مقدس ،١٣٨٧: ٢٣٢) تنها بخشي از اقدامات دولت سعودي در راستاي مقابله با انقلاب اسلامي و همراهي با صدام حسين در جنگ تحميلي به شمار ميآيند.