بررسی فقهی استفاده از روش‌های تعقل و تفکر در تربیت دینی فرزندان مقاله

استفاده از روش‌های تعقل و تفکر در تربیت دینی فرزندان، موضوعی است که پژوهش حاضر کوشیده حکم فقهی آن را بررسی نماید. برای این منظور پس از مفهوم‌شناسی، سراغ ادله عقلی و نقلی رفته است. دلیل عقلی بر وجوب استفاده از روش‌ها در تربیت دینی دلالت می‌کند. زیرا عقل بر وجوب شناخت خدا و تکالیف او حکم می‌کند و راه این شناخت را هم منحصر در تعقل و خردورزی می‌داند. آیات و روایات دلالت بر استحباب مؤکد استفاده از این روش‌ها دارند، ولی با انضمام دلیل عقلی و بر اساس قانون ملازمه حکم عقل و شرع، استفاده وجوب از آیات و روایات نیز خالی از وجه نیست. ازاین‌رو می‌توان گفت: زمینه‌سازی و دعوت فرزندان به خردورزی درباره موضوعاتی که قرآن کریم تعیین کرده و با لحاظ «آیه» بودن این موضوعات، در حدّی که سبب تحقق بینش الهی در فرزندان شده و موجبات تربیت دینی آنان را فراهم سازد، واجب است.