چکیده:
در کشورهای درحال توسعه، اکثریت خانواده هایی که به وسیله زنان اداره میشوند دارای مشکلات متعدد اقتصادی، اجتماعی و اختلالات روانی هستند. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان کوتاه راه حل محور بر کاهش افسردگی و اضطراب زنان سرپرست خانوار شهر تهران انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع طرح های پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان سرپرست خانوار تحت پوشش بهزیستی شهر تهران بود. روش نمونه گیری، خوشه-ای چندمرحله ای بود، و 2 کلینیک مددکاری که به زنان سرپرست خانوار، خدمات روانشناختی ارائه می دادند، انتخاب شد، سپس از هر کلینیک 15 نفر (جمعا 30 نفر) به صورت تصافی انتخاب شدند و به تصادف در دو گروه 15 نفره آزمایش و گواه گمارده شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه پرسشنامه اضطراب عمومی (ANQ) و افسردگی بک (BAI) استفاده بود. گروه آزمایش درمان کوتاه راه حل محور را دریافت کردند، در حالی که به گروه گواه هیچ درمانی داده نشد. برای تجزیه تحلیل داده ها در سطح توصیفی از میانگین و انحراف معیار و در سطح استنباطی از تحلیل واریانس استفاده شد. یافته ها حاکی از آن بود که روش درمان کوتاه راه حل محور (SFBT) بر اضطراب و افسردگی زنان سرپرست خانوار موثر بود (05/0>p). این نتایج مبین این است که درمان کوتاه راه حل محور منجر به کاهش میزان افسردگی و اضطراب زنان سرپرست خانوار شده است.
In developing countries, the majority of families run by women have multiple economic, social and
mental disorders. The aim of this study was to investigate the effectiveness of short-term solutionbased
treatment on decreasing depression and anxiety among female headed households in Tehran.
The research method was semi-experimental and pre-test and post-test design with control group. The
statistical population of the study consisted of all female welfare-dependent households in Tehran. The
sampling method was a multi-stage cluster, and two health clinics providing female heads of
households with psychological services were selected. Then from each clinic, 15 people (30
individuals) were randomly selected and randomly selected. They were tested and tested in two groups
of 15. The instrument for collecting data was General Anxiety Inventory (ANQ) and Beck Depression
Inventory (BAI). The experimental group received a short-term solution-based treatment, while no
treatment was given to the control group. For data analysis, the mean and standard deviation were used
at the descriptive level and the analysis of variance was used at inferential level. The findings
indicated that SFBT was effective on family anxiety and depression (p <0.05). These results suggest
that short-term solution-based treatment has led to a decrease in the rate of depression and anxiety
among female headed households.
خلاصه ماشینی:
تاثیر درمان کوتاه راه حل محور (SFBT) بر کاهش اضطراب و افسردگی زنان سرپرست خانوار مجید ضرغام حاجبی1، مریم نوری2 1 استادیار گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قم، (نویسنده مسئول) 2 دانشجوی دکترای روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قم چکیده در کشورهای درحال توسعه، اکثریت خانواده هایی که به وسیله زنان اداره میشوند دارای مشکلات متعدد اقتصادی، اجتماعی و اختلالات روانی هستند.
این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان کوتاه راه حل محور بر کاهش افسردگی و اضطراب زنان سرپرست خانوار شهر تهران انجام شد.
بیگم داودی و حمکت (1396) نیز در پژوهشی اثربخشی درمان کوتاه مدت راه حل محور را بر افس Solution-Focused Brief Therapy Stive De Shazer & Insoo Kim Berg Estrada & Beyebach Rothwell Wand Ng, Parikh & Guo زندگی زنان دارای سقط مکرر با استفاده از طرحهای آزمایشی تک موردی مورد بررسی قرار دادند.
بنابراین هدف از انجام این پژوهش تعیین اثربخشی درمان کوتاه مدت راه حل محور بر کاهش اضطراب و افسردگی زنان سرپرست خانوار است.
در این راستا و با توجه به آنچه گفته شد فرضیهی زیر قابل تدوین است: درمان کوتاه راه حل محور (SFBT) بر کاهش اضطراب و افسردگی زنان سرپرست خانوار مؤثر است.
برای بررسی فرضیه پژوهش مبنی بر اینکه: درمان کوتاه راه حل محور (SFBT) بر کاهش اضطراب و افسردگی زنان سرپرست خانوار مؤثر است، با توجه به برقراری شرط همسانی واریانس ها و همچنین همگنی شیبهای خط رگرسیون از مناسب ترین روش، یعنی روش تحلیل کووایانس استفاده شد.
بحث و نتیجه گیری این پژوهش با هدف بررسی بررسی اثربخشی درمان کوتاه راه حل محور بر کاهش اضطراب و افسردگی زنان سرپرست خانوار بود.