چکیده:
مشهور مفسران براین اعتقادند که پس ازآنکه قوم بنی اسرائیل متوجه گناه گوساله پرستی شدند برای پاک شدن از این گناه عظیم به فرمان حضرت موسی به کشتار یکدیگر پرداختند و به یک شب هزاران نفر کشته شدند تا این که مورد عفو الهی قرار گرفتند. به نظر می رسد این ادعا که ابتدا در کتاب تورات مطرح شده و تعداد کشتگان را سه هزار نفر دانسته، به مرور وارد متون روایی شیعه و سنی شده و مفسران بر اساس همین روایات قائل به کشتار بنی اسرائیل شده اند با این تفاوت که تعداد کشته شدگان را هفتاد هزار نفر می دانند. تحقیق حاضر با محور قرار دادن آیه ۵۴ سوره بقره و روایات ذیل آن و همچنین بررسی ظهور آیات مشابه آن و در نظر گرفتن شخصیت و روحیات بنی اسرائیل به طرح دیدگاه های مطرح شده درمورد این واقعه شگفت پرداخته و به روش کتابخانه ای و تحلیلی به نقد این دیدگاه ها پرداخته و به این نظر می پردازد که اگرچه حضرت موسی قتل قومش را بهتر از توبه عملی می دانست؛ ولی خداوند اجرای این حکم صادرشده را مورد عفو قرار داده است و درنتیجه این کشتار تحقق خارجی نداشته است.
خلاصه ماشینی:
تحقیق حاضر با محور قرار دادن آیه ۵۴ سوره بقره و روایات ذیل آن و همچنین بررسی ظهور آیات مشابه آن و در نظر گرفتن شخصیت و روحیات بنیاسرائیل به طرح دیدگاههای مطرحشده درمورد این واقعه شگفت پرداخته و به روش کتابخانهای و تحلیلی به نقد این دیدگاهها پرداخته و به این نظر میپردازد که اگرچه حضرت موسی قتل قومش را بهتر از توبه عملی میدانست؛ ولی خداوند اجرای این حکم صادرشده را مورد عفو قرار داده است و درنتیجه این کشتار تحقق خارجی نداشته است .
و این سؤالی است که قائلین به این قول حتماً باید جوابی قانعکننده برای آن بیابند؛ که رخداد و اتفاقی به این عظمت و گستردگی که در آن هزاران انسان گوش بهفرمان پیامبرشان داده و بدون هیچ چون و چرایی جان خود را به لبه تیغ سپردهاند چرا نباید در هیچ جای قرآن اشارهای به آن شده باشد؟ آیا شایسته نبود خداوند حداقل یک آیه و حتی یک کلمه درمورد انجام گرفتن این حکم عظیم الهی نازل کند؟ مثلاً بگوید: آری قوم بنیاسرائیل همان قومی که درمورد کشتن یک گوساله بارها موسی را به کوه طور فرستادند بدون هیچ عذر و بهانهای گوش به سخن پیامبرشان داده و به حکم الهی لبیک گفتند و با شمشیر به جان یکدیگر افتاده و به یک شب هفتاد هزار نفر کشته شدند!