چکیده:
هدف از مقاله پیشرو، تحلیل وضعیت مسئولیت اجتماعی گروه مدیریت و برنامهریزی آموزشی دانشگاه تهران میباشد؛ بنابراین پس از واکاوی ادبیات پژوهش پنج مولفه مسئولیت اجتماعی؛ اخلاقی، قانونی، زیستمحیطی، مشارکت اجتماعی و اقتصادی که فراوانی بیشتری داشتند بهعنوان مولفههای مسئولیت اجتماعی گزینش شدند و با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی و بهکارگیری مصاحبه نیمه ساختاریافته 22 مصاحبه با اعضای هیئتعلمی و دانشجویان در مقطع دکتری و ارشد انجام شد. تجزیهوتحلیل مصاحبهها در تحلیل پنج مولفه اصلی مسئولیت اجتماعی نشان میداد در مولفه اخلاقی در سه زیر مولفه اخلاق آموزشی با 57 درصد رضایت، اخلاق پژوهش با 58 درصد رضایت، اخلاق ارتباطی و تعاملی با 60 درصد نارضایتی، در مولفه قانونی با 72 درصد رضایت، در مولفه زیستمحیطی 95 درصد نارضایتی و در مولفههای اقتصادی و مشارکت اجتماعی 100 درصد نارضایتی وجود داشت. در پایان بر اساس یافتههای بدست آمده پیشنهادات سیاستی برای نظام آموزش عالی ارائه شدهاست.
خلاصه ماشینی:
ترديدي نيست که ايفاي نقش هاي چندگانه دانشگاه ، بيش از همه ، بر عهده اعضاي هيئت علمي به عنوان محوريترين هسته دانشگاه مي باشد و بر اساس ديدگاه برخي از صاحب نظران ، اعضاي هيئت علمي تقويت کنندگان فرهنگ ، مهندسان توسعه اقتصادي، 1 Shin 2 Mok & Yu 3 An 4 Adams 5 Ceulemans 6 Lozano 7 Siboni 8 Lopatta and Jaeschke 9 Sánchez 10 Bice and Coates 11 Gamage and Sciulli توليدکنندگان علم و کاشفان فناوري مي باشند که جوامع انساني را متحول و توسعه علمي، اجتماعي و فرهنگي کشورها را تسريع مي کنند (محب زادگان ، پرداختچي، قهرماني و فراستخواه ، ١٣٩٢).
درواقع مسئوليت اجتماعي دانشگاه به توانايي دانشگاه براي اشاعه و اجراي مجموعه اي از اصول کلي و ارزش هاي خاص اشاره دارد که با استفاده از چهار فرايند کليدي : مديريت ، آموزش ، پژوهش و توسعه ، از طريق ارائه 1 Galvão 2 Teixeira et al 3 University social responsibility (USR) 4 Reiser خدمات آموزشي و انتقال دانش به دنبال اصول اخلاقي ، حکمراني خوب ، احترام به محيط زيست ، مشارکت اجتماعي و ارتقاء ارزش ها مي باشد (پاچون ١، ٢٠٠٩).