چکیده:
مقدمه:
هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش خودکنترلی بر کاهش سهل انگاری نوجوانان دختر پایه دوم متوسطه شهر تهران می باشد.
روش:
آمودنی ها ۳۲ نفر (۱۶ نفر گروه آزمایش و ۱۶ نفر گروه کنترل) از دانش آموزان دختر سال دوم دبیرستان شهر تهران می باشند که با روش نمونه گیری تصادفی ساده از میان کلیه دانش آموزان دختر سال دوم دبیرستان این شهر که در سال تحصیلی ۸۹-۸۸ مشغول به تحصیل بوده اند انتخاب شده اند. طرح پژوهش حاضر از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. ابزار مورد استفاده در این پژوهش آزمون سهل انگاری تاکمن می باشد. برنامه آموزشی خودکنترلی در طول ۱۰ جلسه هفته ای یک جلسه بر روی گروه آزمایش اجرا گردید. در حالی که گروه کنترل برنامه عادی زندگی خود را طی می کردند. فرضیه این پژوهش با استفاده از آزمون کوواریانس مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج:
نتایج پژوهش نشان داد که بین میانگین نمرات سهل انگاری در دو گروه آزمایش و کنترل با ۹۹ درصد اطمینان تفاوت معنی داری وجود دارد، بدین معنی که آموزش خودکنترلی بر کاهش سهل انگاری در گروه آزمایش به طور معنی داری موثر بوده است. این یافته ها بیانگر آن است که برنامه آموزش خودکنترلی به دانش آموزان گروه آزمایش کمک کرده است تا سهل انگاری خود را کاهش دهند.
Introduction
The purpose of the present study was to investigate the effectiveness of self-control training on procrastination among female high school students in Tehran.
Method
The statistical population is consisting of 32 female students from second year high school (16students in experimental group and 16 students in control group). The population was selected by simple random sampling among all the second year high school girl students in the academic year of 88-89. The design the research is based on pre-test and post-test. We used a quasi-experimental research design. Tuckman procrastination was utilized to measure procrastination. The self-control training program was carried out during 10 sessions; every week one session on an experimental group and no training for control group. The hypothesis was tested using analyses of covariance and independent t-test. Rrsult &
Conclusion
According to the results it can be concluded that the self-control training were significantly effective in decreasing students’ procrastination in the experimental group. The possible explanation for the decreasing students’ procrastination might be resulted from the self-control training program applied in the experimental group.
خلاصه ماشینی:
com ٢- کارشناس ارشد روانشناسي تربيتي دانشگاه ازاد اسلامي واحد مرودشت ٣- عضو هيات علمي دانشگاه علامه طباطبايي اين يافته ها بيانگر آن است که برنامه آموزش خودکنترلي به دانش آموزان گروه آزمايش کمک کرده است تا سهل انگاري خود را کاهش دهند.
فراري (٢٠٠٠) اشاره مي کند اشکال مختلف سهل انگاري در افراد متفاوت است ، مثلا دانشجويان ممکن است در زمينه مطالعه و انجام تکاليف درسي سهل انگاري کنند، امـا بـه صورت فعال درگير شغل هاي پاره وقت جهت کسب درآمد باشـند و بـرعکس بعضـي از اشخاص مکررا به تأخير انداختن تکليف مي پردازند و وضعيت سهل انگاري مـزمن آنـان ________________________________________________________________________________ 1-Procrastination 2-Cambridge 3-Solomon 4-Rothblum 5-Schouwenburg 6-Steel 7-O←Brien جزء سبک زندگي ناسازگارانه زندگي شان شده است .
براي کاهش سـهل انگـاري شيوه هاي درماني متعددي به کاربرده شده است که يکـي از ايـن نظريـه هـا نظريـه هـاي انگيزشي است که دلايل عمده سهل انگاري را دشواري تکليف و تنفـر از انجـام تکـاليف مي داند و براي کاهش آن نظريه خودکنترلي و نظريه انتظار ارزش را مورد توجه قرار مـي دهد (اسکوونبرگ، ٢٠٠٤).
ليسن و جونز١٠(٢٠٠٠؛ به نقل از از زائريان، ١٣٨٦) در يک مطالعه به اين نتيجه رسيدند که بين اضطراب حالت ، ________________________________________________________________________________ 1-Goleman 2-Sheppes, Catran & Meiran 3-Logue 4-Pezzo & Stone 5-Walker 6-Perfectionism 7-Postponer 8-Politician 9-Punisher 10-Lasane & Jones کمالگرايي، فقدان خودکنترلي، وجدان پايين ، ادراک تحريف شده از زمان و سهل انگاري رابطه وجود دارد.
اين يافته تحقيق با پژوهشي که اسکوونبرگ (٢٠٠٤) جهت بررسي رابطه بين سهل انگاري و خصيصه هاي شخصيتي از جمله خودکنترلي صورت داده بودند، همسو ________________________________________________________________________________ 1-Farran است .