چکیده:
دولت قاجار در زمینه بهداشت شهری و عمومی کارنامه موفقی نداشت. این امر علاوهبر شیوع بیماریهای مختلف، چهره مناسبی از شهرها را نشان نمیداد. فقدان دانش جدید، تقدیرگرایی و جهل و خرافات جامعه را از بهداشت بهعنوان پدیده اینجهانی دور کرده بود. از اواخر دوره قاجار، روند تغییر با گسترش ارتباطات و فعالیت پزشکان خارجی در ایران آغاز و با تشکیل دولت رضاشاه شدت یافت. با گسترش شهرنشینی و بهجهت اهمیّت موضوعِ بهداشت و سلامت شهری و عمومی، در این دولت بر اجرای نظام پزشکی نوین تأکید شد و زمینه اجرای آن با شکلگیری برخی نهادهای مربوطه فراهم آمد؛ ازآن جمله میتوان به «شورای عالی صَحی» در تهران و ادارۀ صحیۀ بلدیه در شهرها و نیز تصویب نظامنامههای بهداشتی اشاره نمود. در تبریز صحیۀ بلدیه اقداماتی درجهتِ استقرار نظام جدید بهداشتی انجام داد که تا حدی در سلامت مردم و چهرۀ بهداشت شهری مؤثر افتاد اما بهنظر میرسد بهرغم تلاشهای صورتگرفته نتوانست نتایج قابلتوجهی بهبار آورد. عدم اختصاص بودجه کافی، کمبود کادر بهداشتیودرمانی، مسائل فرهنگی و باورهای پیشینِ مردم را شاید بتوان جزو این علل عدم توفیق دانست. البته مؤسسات و انجمنهای عامالمنفعه در تبریز بخشی از تغییرات بهداشت عمومی را برعهده گرفتند. مسئله اصلی این پژوهش تغییر و تحولات ساختاری بهداشت عمومی و شهری تبریزِ عصر رضاشاه است و به تبعِ آن سئوال اصلی پژوهش چگونگی استقرار و سازوکار اجرا و نتایج این تغییرات میباشد. این مقاله با تکیه بر نشریات آن دوره، اسناد و منابع اصیل تاریخی به روش توصیفی - تبیینی، به بررسی این موضوع نشسته است.
The Qajar government did not have a successful record in the field of urban and public health, and this, in addition to the spread of various diseases, did not show a good image of cities. Lack of new knowledge, destiny, ignorance and superstition had kept society away from health as a world phenomenon. From the late Qajar period, the process of change began with the expansion of communication and the activities of foreign physicians in Iran, and with the formation of Reza Shah's government, this trend intensified. Due to the importance of human health in the modern era, the implementation of new medical system was emphasized in this government, and the base of its implementation was provided by the formation of some relevant institutions; these include the "Supreme Health Council" and the municipality's health department in various cities, as well as the approval of health regulations. New health institutions in cities took part in the transformation of public health. In this regard; the health of the municipality of Tabriz also took measures to establish new health system that to some extent affected the health of people and the face of urban health, but despite the impact, it did not seem to produce significant results. Insufficient budget allocation, lack of health care staff, cultural issues and people's previous beliefs may be among the reasons for the failure. The main issue of this research is the structural changes and transformations in public and urban health of Tabriz during the Reza Shah era, and consequently the main question of the research is how to establish and implement the mechanism and results of these changes. This article examines this important issue on base of publications, documents and original historical sources in a descriptive and explanatory way.
خلاصه ماشینی:
با گسترش شهرنشینی و بهسبب اهمیت موضوعِ بهداشت و سلامت شهری و عمومی، در این دولت بر اجرای نظام پزشکی نوین تأکید شد و زمینة اجرای آن با شکلگیری برخی نهادهای مربوط فراهم آمد؛ از آن جمله میتوان به «شورای عالی صحّی» در تهران و ادارۀ صحّیۀ بلدیه در شهرها و نیز تصویب نظامنامههای بهداشتی اشاره کرد.
تحقیقات جدیدی از چند کتاب و مقاله دربارة تاریخ پزشکی، بهداشت، و سلامت در دورههای قاجار و پهلوی دیده میشود که از آن جمله میتوان به کتاب سلامت مردم ایران در دورة قاجار از ویلم فلور و کتاب نوسازی پزشکی و بهداشت عمومی در دورة قاجار از هرمز ابراهیمنژاد اشاره کرد که البته از نظر زمانی ارتباط مستقیمی با موضوع این مقاله ندارد، اما در زمینة تاریخیِ موضوع میتوان از آن بهره برد.
برنامههای دردست اقدامِ صحیة ایالتی شامل این موارد بود: تأسیس مریضخانة متناسب با تعداد جمعیت تبریز، ساخت مریضخانة ویژة مسلولان ، تهیة دستورالعمل مخصوص برای سلامتی کارگران قالیبافی، پوشاندن روی مجاری آبهای مشروب شهر، افزایش عملة تنظیفات شهر، و تلاش در اجرای اصول بهداشتی در رستورانها (ساکما، 20/6/1306: سند 9971472).
4. مؤسسات خیریة بهداشت عمومی و شهری تبریز تشکیل مؤسسات عامالمنفعه و بنگاههای خیریه زیرنظر وزارت داخله و بلدیه از اقداماتی بود که در دورة حکومت رضاشاه با همراهی خَیران و مسئولان نیکوکار انجام میگرفت.
البته بلدیه از دورة مشروطه فعالیت خود را در زمینة شهر و مسائل اجتماعی مثل بهداشت آغاز کرده بود و مجالس مشروطه قوانینی درباب بهبود شرایط بهداشتی تدوین و ابلاغ کردند که بلدیهها ملزم به اجرای آن بودند.