چکیده:
تصمیمگیری مهمترین فرآیندی است که در هر سیستم انجام میشود،بهطوری که پیشرفت و رکود سیستمها در گروه تصمیماتی است که در آنها اتخاذ میشوند.در شرایط کنونی که سیستمها از پرسنل خبره و مدیران همتراز بهره میبرند،شایسته است تصمیمات بهگونهای اتخاذ شوند،که منعکسکننده نظر کل گروه،و بدنه تصمیمگیرنده سیستم باشند.تکنیکهای تصمیمگیری گروهی به خوبی این قابلیت را دارند که در محیطهای چند معیاره،که چندین تصمیمگیرنده به دنبال انتخاب یک یا چند گزینه برتر از میان گزینههای موجود هستند،به کار گرفته شوند.بسیاری از موارد ممکن است تصمیمگیرندگان نظرات خود در خصوص گزینهها را به صورت فازی ارائه دهند. دانش فازی به عنوان مکملی برای تکنیکهای تصمیمگیری گروهی مورد استفاده قرار گرفته تا راهکارهای را ارائه دهد،که مطابق با نیاز سیستمهای دنیای واقعی باشد.این مقاله بحث تصمیمگیری گروهی فازی را از زوایای مختلف مورد بررسی قرار میدهد و بهطور اجمال،ادبیات موضوع را بررسی و تحلیل نموده و به شرح تحقیقات انجام شده توسط محققین در این زمینه میپردازد.
خلاصه ماشینی:
"بسیاری از موارد ممکن است تصمیمگیرندگان نظرات خود در خصوص گزینهها را به صورت فازی ارائه دهند.
دانش فازی به عنوان مکملی برای تکنیکهای تصمیمگیری گروهی مورد استفاده قرار گرفته تا راهکارهای را ارائه
هدف این مقاله،بازنگری اجمالی ادبیات بحث تصمیمگیری گروهی فازی و شرح تحقیقات انجام شده در این
درجه غالب بودن و مغلوب نبودن برای اولین بار توسط(هررا و همکاران 1995)مطرح شده است.
تحقیق انجام شده توسط(هررا و همکاران 1997)نیز جز و تحقیقاتی است که سعی در رسیدن به توافق عامه
وجود دارد که از آن برای سنجش سازگاری نظرات ارائه شده توسط هر تصمیمگیرنده استفاده میشود.
در مسائل تصمیمگیری گروهی که از منطق فازی و واژگان زبانی برای بیان ارجحیتها استفاده میشود،عموما
وی معیارهای مختلفی در ارتباط با توافق عامه را مورد بررسی قرار داده و از آنها برای تعیین تفاوت سطح توافق موجود با حالت ایدهآل یا قابل قبول استفاده
ساختارها به فرم فازی تبدیل میشوند و سپس نظرات با استفاده از اپراتور OWA تلفیق شده و درجه توافق عامه
زبانی و اکثریت فازی،نظرات تلفیق شده و از روشهای درجه مغلوب نبودن و غالب بودن برای انتخاب گزینه برتر
(18)( Proximity Measure (لی 2002)روش جدیدی برای تلفیق نظرات تصمیمگیرندگان و حصول توافق بهینه ارائه داده است.
بحث استفاده از تصمیمگیری گروهی فازی برای رتبهبندی ژورنالها توسط(زو و همکاران 2002)مطرح
در این تحقیق،سعی شده است تا مروری کامل بر ادبیات بحث تصمیمگیری گروهی فازی انجام شود.
فازی به دلیل ساختار مسائل تصمیمگیری و نیز تمایل تصمیمگیرندگان به ارائه ارجحیتها به صورت فازی،از جایگاه"