چکیده:
یکی از مزیت های تجارت الکترونیک امکان ایجاد قرارداد از طریق اینترنت است. موفقیت معاملات اینترنتی به این دلیل است که فرصت ارائه طیف وسیعی از پیشنهاد فروش بدون محدودیت ساعت کاری و قیمت های رقابتی را برای مصرف کننده فراهم می کند. مقایسه هم زمان وب سایتهای مختلفی که خدمات یکسان را ارائه میدهند، کار را آسان میکند و همچنین امکان برآورد و تشخیص اطلاعات کافی برای ایجاد یک انتخاب رضایت بخش بدون رابطه مستقیم با نمایندگان فروش را برای مصرف کنندگان فراهم میکند. اما مشکل عدم تعادل از نظر سطح آگاهی، تخصص و قدرت میان تولیدکنندگان و مصرف کنندگان در این محیط به شدت بارز است چنان که با نقض تعهد از طرف تاجر، مصرف کننده بی پناه باقی می ماند. حال چگونه این تعادل را به بازار تجارت الکترونیک برگردانیم که برای طرفین کارا باشد؟ و آیا قوانین سنتی توانایی پاسخ به شرایط مجازی معاملات الکترونیک را دارند؟ در این مقاله با مطالعه قوانین به تحلیل اقتصادی قوانین نقض تعهد در تجارت الکترونیک ایران با رویکرد حقوق مصرف کننده می پردازیم. بر اساس معیار کارآیی نشان می دهیم کدام یک از راهکارهای قوانین سنتی (انجام عین تعهد، فسخ قرارداد و پرداخت خسارت) برای نقض تعهد در محیط الکترونیک مناسب است و راهکارهای بهینه برای سایت های خرید و فروش، تاجر و مصرف کننده کدام است.
One of the advantages of e-commerce is the possibility of concluding a contract via the Internet. The success of online trading is due to the fact that it provides the consumer with the opportunity to offer a wide range of sales without limiting working hours and business hours as well as competitive prices. Simultaneous comparison of different websites that provide the same services makes it more convenient for consumers to browse and collect detailed information to make a satisfied choice with no need of dealing directly with sales associates. But the problem of imbalance in terms of level of awareness, expertise and power between producers and consumers in this environment is very obvious, as the consumer remains helpless by violating the commitment of the trader. How do we can bring this balance back to the e-commerce market that works out for both parties? And do traditional laws have the ability to respond to the virtual conditions of electronic transactions? Based on efficiency criteria, we show which of the solutions of traditional laws (fulfillment of the same obligation, termination of the contract and payment of damages) is suitable for breach of the obligation in the electronic environment, and what are the optimal solutions for shopping websites, merchant, consumer.
خلاصه ماشینی:
بر اساس معیار کارآیی نشان میدهیم کدام یک از راهکارهای قوانین سنتی (انجام عین تعهد، فسخ قرارداد و پرداخت خسارت) برای نقض تعهد در محیط الکترونیک مناسب است و راهکارهای بهینه برای سایتهای خرید و فروش، تاجر و مصرف کننده کدام است.
حال با توجه به مجازی بودن فضای سایبر آیا قوانین سنتی از نظر اقتصادی قادر به حمایت از مصرف کننده هستند؟ برای پاسخ به این سوالات ما به تحلیل اقتصادی راهکارهای سنتی ارائه شده در قوانین برای نقض تعهد خواهیم پرداخت و نشان میدهیم که چگونه میتوان راه حلی ارائه داد که حقوق مصرف کننده را در محیط سایبر فراهم کند و برای طرفین کارا باشد و از سوی دیگر هزینه معامله 1 را به حداقل برساند.
بنابراین، نتیجه پیش بینی اعمال یکی از ضمانت اجراهای الزام به انجام عین تعهد و فسخ قرارداد در عرض یکدیگر، قابلیت جمع اولیه ضمانت اجرای فسخ قرارداد و پرداخت خسارت است که اساسا با مبنای حقوق مصرف کننده سازگار است و آنها میتوانند با توجه به شرایط و اوضاع و احوال خودشان به درونی سازی هزینههای خارجی نقض تعهدات اقدام کنند.
در چنین شرایطی باید مواد مربوط به مسئولیت قراردادی و 515 قانون آئین دادرسی مدنی مصوب 1379 و 9 آئین دادرسی کیفری مصوب 1392 در جهت حمایت از مصرف کننده تفسیر شود تا او بتواند خسارت هایی که در چنین معامله ای وارد شده را جبران کند به خصوص این که محیط تجارت الکترونیک به دلیل مجازی بودن عموما فضای ریسک ساز است.