چکیده:
نقد اسطورهای ابزاری کارآمد برای بررسی اندیشههای نخستین، رویدادهای تاریخی و آرمانهای بشر در تاریخ است و به وسیلة آن میتوان، به علل خویشکاریهای انسانهای باستان دست یافت. رمان طوبی و معنای شب، ظرفیّت بسیاری برای کاوش در حوزههای مختلف از جمله نقد اسطورهای را دارد. هدف پژوهش بررسی و تبیین مولّفههای نقد اسطورهای در رمان طوبی و معنای شب با روش توصیفی ـ تحلیلی میباشد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که رابطة معنادار و مستقیمی میان ارتباط زنان با عناصر طبیعت در این رمان وجود دارد که به خویشکاریهای اسطورهای زنان جهت و معنا بخشیده است؛ به گونهای که با استفاده از مفاهیم سمبلیک و کهنالگویی آب، میتوان قرارگرفتن مونس در کنار سرچشمه و لیلا در کنار حوض آب را که به ترتیب خواهان دستیابی به باروری و فرایند تفرّد هستند، تبیین کرد. همچنین میتوان به تأثیرپذیری رمان طوبی و معنای شب از حماسة گیلگمش اشاره کرد؛ زیرا هر دو با زدودن سایههای ضمیر خود و با استفاده از کهنالگوی سفر، در پی دستیابی به خویشتن و کمال هستند که یونگ بر آن تأکید دارد.
Mythological criticism is an effective tool for examining early ideas, historical events and human ideals throughout history, and through it can be traced the actions of ancient humans. Various areas can be explored, including mythical criticism, in Touba and the Meaning of Night, a novel by Shahrnush Parsipur. The aim of the present research is to study the components of mythical criticism in Touba and the Meaning of Night by using descriptive-analytical method. The results indicate that in the novel, there is a direct and significant relationship between women and the elements of nature, which has given direction and meaning to the mythological actions of women. For example, by using the symbolic and archetypal concept of water, it is possible to explain the placement of Munesan next to the fountainhead and Leila next to the pond, who, respectively, seek to achieve fertility and the process of individuation. We can also mention the influence of the Epic of Gilgamesh on Touba and the Meaning of Night; because Touba, like Gilgamesh, uses the archetype of journey to achieve self-examination and perfection.
خلاصه ماشینی:
نتايج پژوهش حاکي از آن است که رابطۀ معنادار و مستقيمي ميان ارتباط زنان با عناصر طبيعت در اين رمان وجود دارد که به خويش کاريهاي اسطوره اي زنان جهت و معنا بخشيده است ؛ به گونه اي که با استفاده از مفاهيم سمبليک و کهن الگويي آب ، ميتوان قرارگرفتن مونس در کنار سرچشمه و ليلا در کنار حوض آب را که به ترتيب خواهان دست يابي به باروري و فرايند تفرد هستند، تبيين کرد.
سؤال پژوهش اين جستار با هدف تبيين مولفه هاي اسطوره اي در رمان طوبي و معناي شب در پي پاسخ به سؤال هاي زير است : - پارسيپور از چه عناصري براي خلق بينش اساطيري در اين رمان سود جسته است ؟ - نويسندة رمان با استفاده از چه عواملي، طبيعت و زنان را مرتبط با يکديگر دانسته و چگونه مفاهيم اسطوره اي را حول محور زنان به گردش درآورده است ؟ پيشينۀ پژوهش مقاله هاي بسياري در زمينۀ نقد اسطوره اي به رشتۀ تحرير درآمده است که از ميان آن ها، ميتوان به موارد زير اشاره کرد: تسليمي و مونسان (١٣٩٧)، در مقالۀ «تحليل ژرف ساخت اسطوره اي آثار مهسا محب علي، با تکيه بر رمان نفرين خاکستري»، نشان داده اند که مهسا محب علي از جمله زنان داستان نويس معاصر است که در داستان هاي خود، اسطوره را در خدمت روايت و مقاصد معناشناختي و زنانۀ خود قرار داده و با استفاده از اسطوره درصدد دفاع از هويت و حقوق زنان بوده است .