چکیده:
اسلام، ازدواجی را که بر اساس آیین آن قوم و ملت صورت گرفته باشد ،
محترم و صحیح می داند. بر این اساس ، اگر کسی ادعای مسلمانی کرد ، عقد
ازدواج او وقتی شرعی و حلال خواهد بود که منطبق بر موازین اسلامی باشد .
همچنین نکاح در اصطلاح اسلامی ، یعنی ایجاد پیوند زناشویی بین یک زن و
مرد با رضایت آنها و یا ولی و یا وکیل شرعی آنها با رعایت شرایط دیگری که
محرم نبودن این دو به یکدیگر و نیز شوهر نداشتن و در عده نبودن زن ، برخی
از شرایط آن است ، شرایطی که چون حکم صریح قرآن است تمام مسلمانان ،
شیعه و سنی بر آن اتفاق نظر دارند.
مقاله حاضر با روش تجزیه تحلیل اطلاعات در این کار تمرکز بر تحلیل لغوی ؛
فقهی و حقوقی مسئله نکاح می باشد. علاوه بر آن شرایط عقد نکاح و انواع را
نیز مورد بحث و بررسی قرار می دهد.
خلاصه ماشینی:
) اين تعريف که تـشکيل خانواده را به رابطه حقوقي بين زن و مرد بيان کرده است تعريف نکاح دائم در قـوانين کشورهاي ديگر هست و شامل نکاح منطقع نمي شود که در حقوق مدني ايـران اسـت .
به نظر مي رسد که در تعريف نکاح عقد ازدواج دائم مي توان گفـت کـه نکـاح عبـارت است از پيوند زناشويي مرد و زن براي زندگي و تشکيل خانواده در چـارچوب قـوانين 1 مذهبي و مقررات موضوعه که اين پيوند را تنظيم مي نمايد.
دليل لزوم توالي بين ايجاب و قبول را بايد در قواعد عمومي قراردادها مطالعه کرد؛ زيرا اين حکم ويژٔە نکاح نيست و در تمام قراردادها، «قبول » بايد در زماني گفتـه شـود کـه «ايجاب » هنوز به حيات حقوقي خود ادامه دهد ١ و در ماده ١٠٦٦ انعقاد نکاح بـا اشـاره را براي افراد لال مجاز شمرده شده است ؛ مشروط بر اينکه بـه طـور وضـوح حـاکي از انشاء عقد باشد.
مقصود از التزامات شرعي و قانوني اين مي باشد که در عقد نکـاح شـرايط شـکلي کـه توسط قانون و شرع براي نکاح تعيين شده رعايت گردد همچنين مهم ترين شرط شکلي براي عقد نکاح از منظر فقه و حقوق ايجاب و قبول است که هـم در قـانون و هـم در شرع شرايطي چون تقارن زماني ، متقن بودن ايجاب و قبول به نحوي که دلالت بر عقـد نکاح نمايد و...