چکیده:
مقولة توسعه از مهمترین مباحث روز بشر بوده و هست . دراین میان. پیشرفت علم
اهمیت بیشتری دارد. لذا برای رسیدن به آن صاحبنظران و کارشناسان» نظریات و مدلهای
مختلفی ارائه نموده اند. اما آنچه برای کشور اسلامی ما مطرح است» طراحی الگویی کاملا بومی
و سازگار با فرهنگ ملی میباشد که برای رسیدن به الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت ضروری
است.
مدل توسعة علوم اسلامی و به ویژه حوزوی باید برگرفته از معارف دینی باشد. لذا با توجه به
مبانی معرفت شناختی» روش شناختی و انسان شناختی اسلام» میتوان به گسترة وسیع مدلها و
روشهای تحقیق از دیدگاه اسلام پیبرد. زیر اسلام به جای نفی یکی از ابزارهای ادراکی انسان
و تاکید افراطی برابزار دیگرء به تحدید و مرزبندی آنها پرداخته و هرکدام از آنها را در چارچوب
توانمندیهای خود به رسمیت شناخته است .
هدف تحقیق حاضر شناسایی مدلها و راهبردهایی است که در بطن معارف ناب اسلام
وجود دارد و میتوان با تکیه برآنها شاهد توسعة بیش از پیش علوم اسلامی بود. این مقاله با
روش اسنادی و کتابخانهای نگاشته شده است و نتایج حاصله از آن اولا نقد مکاتب موجود و
مردود دانستن آنها به عنوان الگوی توسعة علم است. ثانیا از مهمترین راهبردهایی که جهت
توسعة علم دینی میتوان به آنها اشاره کرد بهرهگیری از رویکرد نظاممندء نفی حصرگرایی
روششناختی و تلاش در جهت بهرهگیری از همة روشهاء البته با توجه به حوزة قابل کاربرد.
اشراب مبانی دینی و پیشفرضهای متخذ از مبانی دینی در حوزة تحقیقات تجربی مخصوصا
در علوم انسانی و استفاده از رویکرد عملگرایانه و نظرگاه کاربردی در مقام جهتدهی و ارزش گذاری تحقیقات است
خلاصه ماشینی:
ثانیاً از مهم ترین راهبردهایی که جهت توسعۀ علم دینی می توان به آنها اشاره کرد، بهره گیری از رویکرد نظام مند، نفی حصرگرایی روش شناختی و تلاش در جهت بهره گیری از همۀ روش ها، البته با توجه به حوزٔە قابل کاربرد، اشراب مبانی دینی و پیش فرض های متخذ از مبانی دینی در حوزٔە تحقیقات تجربی مخصوصاً در علوم انسانی و استفاده از رویکرد عمل گرایانه و نظرگاه کاربردی در مقام جهت دهی و ارزش گذاری تحقیقات است .
44 است ؟ یا باید به دنبال یک مدل جدید برآمده از معارف ناب اسلام و فرهنگ بومی ملی بود که در ضمن ترقی و پیشرفت همه جانبۀ کشورمان ، الگوی ملت های مسلمان و بلکه همۀ ملل جهان ، در عصر بیداری اسلامی قرار گیرد؟ در این صورت ، با سؤالات فرعی زیر نیز مواجه خواهیم شد.
شناخت واقعیت تنها در پرتو اثبات نظریه نیست ، بلکه فهم این مط لب که جهان فاقد رفتار خاصی است که برای آن در نظر گرفته می شد، نیز از جنس شناخت و بنابراین نوعی تولید و پیشرفت علم می باشد و کاربردهای نظری و عملی خویش را دارد.
مهم ترین راهبردهایی که جهت توسعۀ علمی دینی می توان به آنها اشاره کرد، بهره گیری از رویکرد نظام مند، نفی حصرگرایی روش شناختی و تلاش در جهت بهره گیری از همۀ روش ها البته با توجه به حوزٔە قابل کاربرد، اشراب مبانی دینی و پیش فرض های متخذ از مبانی دینی در حوزٔە تحقیقات تجربی مخصوصاً در علوم انسانی و استفاده از رویکرد عمل گرایانه و نظرگاه کاربردی در مقام جهت دهی و ارزش گذاری تحقیقات است .