چکیده:
اﯾﻤﻨﯽ در ﺗﺮدد وﺳﺎﯾﻞ ﻧﻘﻠﯿﻪ ﯾﮑﯽ از اﺻﻮﻟﯽﺗﺮﯾﻦ ﻣﺒﺎﻧﯽ در ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﺗﺮاﻓﯿﮏ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰی ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ اﺳﺖ. ﻃﺮاﺣﯽ راه و ﺗﺎﻣﯿﻦ اﯾﻤﻨﯽ راهﻫﺎ ﺑﺮای ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی از اﻧﺤﺮاف وﺳﺎﯾﻞ ﻧﻘﻠﯿﻪ از ﻣﺴﯿﺮ اﺻﻠﯽ و ﺧﻄﺮ ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ ﻣﻮاﻧﻊ ﺣﺎﺷﯿﻪ ﺟﺎدهﻫﺎ و ﺟﺰاﯾﺮ ﻣﯿﺎﻧﯽ ﺑﺰرﮔﺮاهﻫﺎ و ﺳﺎﯾﺮ ﺧﻄﺮات ﺟﺎﻧﺒﯽ، اﻣﺮی اﺟﺘﻨﺎبﻧﺎﭘﺬﯾﺮ اﺳﺖ. ﻟﺬا ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺷﺮاﯾﻂ و ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺟﺎدهﻫﺎ و ﻧﯿﺰ وﺿﻌﯿﺖ اﻗﺘﺼﺎدی ﻣﻮﺟﻮد، و ﺟﻬﺖ دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ اﯾﻤﻨﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ، ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ، ﺑﺮرﺳﯽ، ﮐﺎرﺑﺮد، ﻣﻘﺎﯾﺴﻪی ﻓﻨﯽ و اﻗﺘﺼﺎدی و ﻋﻤﻠﮑﺮد ﻧﻮع ﺣﻔﺎظ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺟﺎدهﻫﺎ از اﻫﺪاﻓﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد و در اﯾﻦ راﺳﺘﺎ دو ﻧﻮع ﺣﻔﺎظ (ﺟﺎن ﭘﻨﺎه) ﮔﺎردرﯾﻞ و ﻧﯿﻮﺟﺮﺳﯽ ﮐﻪ در ﺳﻪ ﻧﻮع اﻧﻌﻄﺎفﭘﺬﯾﺮ، ﻧﯿﻤﻪ ﺻﻠﺐ و ﺻﻠﺐ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و از ﻣﯿﺎن آﻧﻬﺎ دو ﻧﻮع ﺣﻔﺎظ ﻓﻠﺰی W ﺷﮑﻞ و ﺣﻔﺎظ ﺑﺘﻨﯽ ﻧﯿﻮﺟﺮﺳﯽ در ﮐﺸﻮر ﻣﺎ ﻣﻌﻤﻮﻟﺘﺮ و ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﮐﺎرﺑﺮد را دارا ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ اﺳﺖ و ﺑﺮای دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ اﻫﺪاف ﻣﺬﮐﻮر ﺿﻤﻦ ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت و ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت اﻧﺠﺎم ﺷﺪه و ﻧﻮاﻗﺺ ﻣﻮﺟﻮد ﺑﻪ روشﻫﺎی ﺑﻬﯿﻨﻪﺳﺎزی و ارﺗﻘﺎء ﺣﻔﺎظﻫﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺟﺪﯾﺪ 1317-EN ﭘﺮداﺧﺘﻪ و ﻟﺬا ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه در ﺟﻬﺖ دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ اﯾﻤﻨﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ، ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ و ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﺎرﺑﺮد و ﻋﻤﻠﮑﺮد ﻧﻮع ﺣﻔﺎظ ﺑﺘﻨﯽ (ﻧﯿﻮﺟﺮﺳﯽ) ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﮔﺎردرﯾﻞ در اﯾﻤﻨﯽ ﺟﺎدهﻫﺎ و ارﺗﻘﺎء ﺣﻔﺎظﻫﺎ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽﮔﺮدد.
خلاصه ماشینی:
لذا با توجه به شرايط و موقعيت جاده ها و نيز وضعيت اقتصادي موجود، و جهت دستيابي به ايمني بيشتر، مطالعه ، بررسي، کاربرد، مقايسه ي فني و اقتصادي و عملکرد نوع حفاظ متناسب با موقعيت جاده ها از اهدافي است که در تحقيق مطالعه مورد بررسي قرار ميگيرد و در اين راستا دو نوع حفاظ (جان پناه ) گاردريل و نيوجرسي که در سه نوع انعطاف پذير، نيمه صلب و صلب ساخته ميشوند و از ميان آنها دو نوع حفاظ فلزي W شکل و حفاظ بتني نيوجرسي در کشور ما معمولتر و بيشترين کاربرد را دارا ميباشد.
بيشتر مورد توجه است و براي دستيابي به اهداف مذکور ضمن بررسي مطالعات و تحقيقات انجام شده و نواقص موجود به روش هاي بهينه سازي و ارتقاء حفاظ ها با توجه به سيستم جديد ١٣١٧-EN پرداخته و لذا با توجه به نتايج به دست آمده در جهت دستيابي به ايمني بيشتر، مطالعه و بررسي کاربرد و عملکرد نوع حفاظ بتني (نيوجرسي) به عنوان جايگزين گاردريل در ايمني جاده ها و ارتقاء حفاظ ها معرفي ميگردد.
ايمني حمل ونقل يکي از زير بخش هاي اصلي در زمان بهره برداري است و به دليل چند عامله بودن تصادف ، حاصل زنجيره اي از عوامل است که در اين راستا ميتوان به عامل خودرو، خطاي انسان ، راه و عوامل محيطي اشاره کرد؛ جداسازي مسير در جاده ها خصوصا بزرگراه ها و آزادراه ها اگر توسط حفاظ هايي مانند حفاظ بتني (نيوجرسي) و به صورت يکپارچه انجام شود مناسب تر است چون اين بتن ها توانمندي بالايي در کنترل خودروهايي دارد که از مسير منحرف شده اند.