چکیده:
«تشهیر» اعلان مجازات مجرم و ندادادن به جرم او در برابر مردم است؛ به ویژه در جرایمی که ممکن است به مجرم بهعنوان امین مردم اعتماد شود تا از این طریق وی را شناخته و از او دوری کنند. «تشهیر» دارای وجهۀ تشبیهی و سزادهی است و در دستۀ مجازاتهای پذیرفته شده در موازین فقهی قرار میگیرد. قانون مجازات اسلامی 1392 نخستین قانونی است که به شکل گستردهای این کیفر را درباره گسترۀ وسیعی از جرایم مورد تصریح قرار داده است. ممکن است این امر در غیاب برخی نکات و شرایط به کارگیری این کیفر، دربردارندۀ آثار منفی برای فرد و جامعه باشد. همچنین در این قانون، به کیفر تشهیر در قالب یکی از مجازاتهای اصلی تعزیری و در قالب مجازاتی تکمیلی (در هر دو شق اختیاری و الزامی آن) توجه شده که در این پژوهش به تفصیل مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
“Scandal” proclaimed offender and the punishment of his crime against the people’svoice, In particular, in the crimes that may be trusted as trusted guilty parties; theywill recognize him and avoid him. “Scandal”, since it features among the penaltieswas punishment and retribution is accepted jurisprudence standards. This punishmentin the past in ways such as turning the criminals in town and was shaving the head ofcriminal acts And the publication sentence and install new signs among the effectsimposed in modern criminal law. Islamic Penal Code of 1392 is the first legalbroadly about the range of penalties for the crime is put clear Considerations andaccept it in the absence of binding to apply this punishment may include the negativeeffects for the individual and society. However, the law, the punishment of scandal asone of the main prison sentences and a further penalty (in both the alternativevoluntary or mandatory) is the forecast, Which has been discussed in detail in thisstudy.
خلاصه ماشینی:
در دنیای امروز، کیفر تشهیر در قالب روش هایی مانند انتشار حکم محکومیت کیفری در بسیاری از کشورها١ مورد استفاده قرار میگیرد و تا حدودی توانسته است در برخی جرایم خاص مانند ک*ه برداری های گسترده یا جرایمی که به اصط*ح به «جرایم اقتصادی »٢ معروف هستند، کارایی و اثرات مثبت خود را نشان دهد؛ ازاین رو درصورتی که قانون گذار بخواهد از این نوع کیفر استفاده کند، برای پرهیز از اثرات مخرب آن در آیندٔە مجرم و جلوگیری از برچسب خوردن تعداد بسیاری از افراد، باید موارد آن را محدود و مشخص به جرایم خاصی کند که واقعا استفاده از این نوع مجازات ضرورت دارد.
مجازات تشهیر در قانون اقدامات تأمینی و تربیتی مصوب ١٣٣٩ مجازات تشهیر با این عنوان، جایگاهی در سوابق قانون گذاری ما ندارد و در هیچ کدام از قوانین کیفری ایران از واژه «تشهیر» استفاده نشده است ، اما برخی از مصادیق این کیفر مانند انتشار حکم محکومیت قطعی محکوم در رسانه های گروهی یا تراشیدن موی سر محکوم علیه مورد تصریح قرار گرفته است .
دوره هشتم ، شماره شانزدهم ، بهار و تابستان ١٣٩٨ حقوقی را در رسانه ها صادر کند که مجازات اصلی برای آن در ماده ٢٠ پیش بینی شده است ، ولی چنین مجازاتی با توجه به توضیحاتی که پیش تر بیان شد، در مورد اشخاص حقوقی وجود ندارد؛ ازاین رو باید قائل به این بود که مجازات های تکمیلی ماده ٢٣ از جمله انتشار حکم محکومیت در رسانه ها تنها در مورد اشخاص حقیقی قابل اعمال است .