چکیده:
فرهنگ عامه با عناصر متعدد خود، با زندگی و فرهنگ عمومی بشر، امتزاجی ناگسستنی دارد. شاعران و نویسندگان بزرگ به شکلهای مختلف، آگاهانه و ناآگاهانه، از عناصر فرهنگ عامه برای تصویرآفرینی و یا انتقال اندیشه ها و اهداف خود به خوانندگان بهره می گیرند. در این پژوهش با روش تحلیلی-توصیفی و با مراجعه به منابع نظری تحقیق، تالش شده است تا پاره ای از باورهای عامیانه کتاب مثنوی معنوی در رابطه با آداب خوردن با استناد به منابع و مراجع، مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. یکی از موضوعات فرهنگ عامه که مولانا در مثنوی به آن اشاره کرده، مباحثی در خصوص آداب و سنن خوردن است. قلمرو پژوهشی »خوردن« در برگیرنده موضوعات گسترده ای است: آرای فقهی و کالمی خوردن، الگوهای اجتماعی و فرهنگی شیوه خورد و خوراک انسان، آداب و رسوم سفره، قصه ها و تمثیلهای مربوط به خوردن، باورها و تابوهای مربوط به خوراکها و اندیشه ها و باورهای عرفانی به مثابه خوردن. »خوردن« از پرکاربردترین واژه هایی است که در آثار مولانا برای نمایاندن تمامی ساحتهای مادی و روحانی، استفاده شده است و واژه های دیگری از خانواده آن، در بازتاب این معانی به شاعر یاری رسانده است و مولانا نشان میدهد که عرفان نیز مانند کنش حسی »خوردن«، فعالیت و نیاز روزانه برای هر فرد به ویژه سالکان است.
Public culture, with its many elements, is inextricably intertwined with human life and public
culture. Great poets and writers, in various forms, consciously and unconsciously, use elements
of popular culture to create images or convey their thoughts and goals to readers. In this
research, with an analytical-descriptive method and by referring to the theoretical sources of
research, an attempt has been made to analyze some of the popular beliefs of the spiritual
Masnavi book regarding eating etiquette based on sources and references. One of the topics of
public culture that Rumi has mentioned in Masnavi is discussions about etiquette and eating
traditions. The research realm of "eating" includes a wide range of topics: jurisprudential and
theological eating, social and cultural patterns of eating habits, table etiquette, stories and
allegories of eating, beliefs and taboos related to mystical foods and thoughts and beliefs. As
eating. "Eating" is one of the most widely used words in Rumi's works to show all material and
spiritual realms, and other words from his family have helped the poet to reflect these meanings.
Daily activities and needs for each person, especially seekers.
خلاصه ماشینی:
در جهت پر کردن اين خلاء، هدف اين مقاله تحليل نظريات هنري موندريان (در خلال سالهاي ١٩١٧ تا ١٩٢٦) در رابطه با مفاهيم و قواعد بنيادين نقاشي نئوپلاستيک است که او در سال ١٩٢٦ آنها را بطور موجز در قالب شش اصل تدوين کرده است .
اگرچه قواعد نقاشي که موندريان در نوشته هاي نظري-فلسفي خود تبيين کرده در چند مورد در مقالات و کتبي توسط پژوهشگراني همچون ميشل سوفور و هري هولتزمن و مارتين جيمز چاپ شده اند، ولي اصول و مفاهيم نئوپلاستيسيزم در ارتباط با نوشته هاي موندريان واکاوي و تشريح نشده اند.
مضاف بر اين ، او مفاهيم و قواعد نظري سبک نقاشي شکل آفريني نو را در سال ١٩٢٦ بطور موجز در قالب شش اصل تدوين کرده است که در بخش بعد مورد تفحص قرار گرفته اند.
در اين خصوص در مقاله اي که در سال ١٩٢٣ در مجله Mertz به چاپ رسيد، او به نقش محوري خطوط مستقيم افقي و عمودي در تعيين (نمايش جنبه عيني و عام ) رنگها اشاره کرده و عناصر نقاشي شکل آفريني نو را بطور شفاف بر شمرده است : "بيان تصويري پلانها بوسيله خطوط مستقيم [در زاويه قائم نسبت به هم ] تعيين شده و در قالب رنگهاي خالص اوليه (زرد، آبي و قرمز) که در تقابل با بدون رنگها١ (سفيد، سياه و خاکستري) هستند، درک مي شوند [...
در اين خصوص ، موندريان در مقالات بعدي اش مفهوم تعادل بين عناصر نقاشي را با واژه «دوگانگي معادل »٣ بيان کرده است : "وحدت ٤ ناب در شکل جديد خود بصورت دوگانگي معادل بيان مي شود" (٩٥ :١٩٢٠-١٩١٩ ,Mondrian).