چکیده:
این پژوهش با هدف بررسی تاثیر سرمایة اجتماعی در کیفیت زندگی فعالان تعاونیها به روش
همبستگی انجام گرفت. جامعة آماری را کلیة فعالان تعاونی شهر دامغان تشکیل دادند که از میان آنها، 380 نفر براساس روش نمونهگیری دردسترس, بهعنوان جمعیت نمونه. انتخاب شدند. ابزار جمع آوری
دادهها دو پرسشنامة محققساختة سرمایة اجتماعی و کیفیت زندگی بود. در این تحقیق. سرمایة
اجتماعی به دو بعد شناختی و ساختاری تقسیم شد. نتایج نشان داد میان ابعاد شناختی و ساختاری
سرمایة اجتماعی با کیفیت زندگی فعالان تعاونیها رابطة معناداری وجود دارد و متغیرهای مستقل
توانستهاند 0/64 واحد از واریانس متغیر وابسته را تبیین کنند. درکل، ضعف سرمایۀ اجتماعی فعالان
تعاونی موجب کاهش کیفیت زندگی این افراد شده است.
Social capital as a set of relationships based on trust does not exist within a person or a social structure, but takes shape within the space between people. The present study has been developed to examine the impact of social capital on the quality of life of Cooperative activists. In this study we have utilized the correlational method with an applied purpose. We have collected data using two questionnaires on social capital and life quality. Social capital weakness of Cooperative activists has reduced the quality of life of these individuals. The social capital in the present research has been divided in two cognitive and structural dimensions. The cognitive dimension deals with the intangible part such as values, beliefs, attitudes, behaviors and social norms; and the structural dimension of social capital involves the structures and nets comprising collective decision-making and mutual responsibility processes. People with a history of weakness of Cooperative activists in life suffer from social isolation and their quality of life is severely reduced as well and in case of increasing the cognitive dimension of social capital, their quality of life will also be improved. There is a significant relation between the structural dimension of social capital and quality of life of Cooperative activists. Due to isolation in the community and lack of connection with other people, Cooperative Members will be severely limited in terms of the structural social capital; consequently, their quality of life will be greatly reduced as well.
خلاصه ماشینی:
امروزه رفتارهای ناشی از ضعف وجود مشارکت و ارتباطات معقول و مناسب و یا ضعف همیاری و همکاری به شکل های مختلف ، اعم از پرخاشگری یا انزوا، گریبانگیر برخی از اعضای جامعه شده است ؛ از این رو، بررسی تأثیر سرمایه اجتماعی بر کیفیت زندگی فعالان تعاونی اهمیت دارد.
٢- بین خرده مقیاس های سرمایه اجتماعی ساختاری با کیفیت زندگی فعالان تعاونی رابطه معناداری وجود دارد.
٣- بین خرده مقیاس های سرمایه اجتماعی شناختی با کیفیت زندگی فعالان تعاونی رابطه معناداری وجود دارد.
ارجمندراد و شکر کن (١٣٩٩) در پژوهشی، رابطه سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی کاری با عملکرد شغلی و اشتیاق کاری کارکنان شرکت نفت و گاز را با استفاده از همبستگی بنیادی و رگرسیون گام به گام بررسی کردند و به این نتایج رسیدند که بین دو مجموعه متغیر پیش بین و ملاک، همبستگی بنیادی معنیداری وجود دارد.
نتایج نشان داد در فرضیه اول ، میان سرمایه اجتماعی ساختاری و شناختی با کیفیت زندگی فعالان عرصۀ تعاون شهر دامغان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.
در فرضیه دوم مشخص شد میان خرده مقیاس های مشارکت اجتماعی، دامنه فعالیت اجتماعی و مسئولیت و تعهدات اجتماعی از بعد ساختاری سرمایه اجتماعی با کیفیت زندگی فعالان تعاونی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.
در فرضیه سوم مشخص شد میان خرده مقیاس های انسجام اجتماعی، اعتماد اجتماعی، ارزش های اجتماعی و نگرش های اجتماعی از بعد شناختی سرمایه اجتماعی با کیفیت زندگی فعالان تعاونی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.
These findings indicate that there is a significant relation relationship between cognitive and structural dimensions of social capital and life quality of cooperative activists.