خلاصه ماشینی:
"وی در علوم معقول چونان:حکمت،فلسفه،منطق،ادب،معانی و بیان مرتبتی ارجمند داشت،و به منظومه حکیم سبزواری سخت دلبسته بود و در بیشتر موارد فلسفی از ابیات منسجم و مستدل منظومه شاهد میآورد: یا واهب العقل لک المحامد الی جنابک انتهی المقاصد یا من هو اختفی لفرط نوره الظاهر الباطن فی ظهوره بنور وجهه استنار کل شئی و عند نور وجهه سواه فی استاد ریاضی را اشعار بلند و ارجمندی است که به راستی یادآور ابیات مذکور میتواند باشد اگرچه در حقیقت آن اشعار،از منظومه ملهم است و اینک چند بیتی از آن ای ز فرط ظهور ناپیدا ای خدا،ای خدای بیهمتا ای جهان و جهانیان از تو زنده تنها به جانو جان از تو ای ز تو نور ماه و پرتو مهر وین درخشنده اختران سپهر زده بر سقف آسمان سپید چلچراغ طلایی خورشید این هزاران هزار زورق نور که به شبها شناورند ز دور هریکی کشوری است کیهانی هریکی معبدی است روحانی قصیدتی که از سوی شاعر توانای معاصر آقای محمد منشی در گرامیداشت استاد ریاضی سروده شده است نمایانگر نیروی طبع رسای آن مرحوم تواند بود و اینک را بمطلع آن بسنده کنیم: بدین نکتهسنجی بدین نکتهدانی نه تالی تورا یاد دارم نه ثانی شادروان ریاضی بیتردید در ادب متعالی مذهبی از همگان گوی سبقت ربوده،و در این شیوه راهی بدیع و تازه گشوده بود."