چکیده:
در اکثر کشورهای جهان دولتها به منظور تعیین جهتگیریهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی همچون از میان بردن فقر و نابرابری و رشد اقتصادی و پیشبرد اهداف توسعهای خود اقدام به اتخاذ سیاستهای خاص و استفاده از ابزارهای حمایتی میکنند. کشور ایران نیز بعنوان کشوری در حال توسعه همواره برای پیشرفت در مسیر توسعه به یک سیستم حمایتی نیاز خواهد داشت و این موضوع در اصول سوم، بیست و نهم، سی و یکم و چهل سوم قانون اساسی در جهت استقلال اقتصادی و ریشهکن کردن فقر و همچنین مولفهها و الزامات اقتصاد مقاومتی در جهت رونق تولید و اشتغال، رشد اقتصادی و رفاه و مردمی کردن اقتصاد، مورد توجه قرار گرفته است. یکی از این ابزارها و سیاستهای حمایتی که در جهت بهبود وضعیت معیشتی و رفاهی اقشار نیازمند از آن بهره گرفته میشود؛ پرداخت یارانهها است. یارانه به عنوان یک ابزار حمایتی نقشی مؤثر در بهبود توزیع درآمد دارد و میتواند با کمک به بهبود شرایط اقتصادی، موجب رضایت و اعتماد عمومی افراد جامعه نسبت به نظام حکومتی گردد و از این حیث بر میزان سرمایه اجتماعی تأثیر مثبتی داشته باشد. با توجه به اهمیت سرمایه اجتماعی و سایر عوامل مؤثر بر آن، در این مطالعه تلاش شده است تا تأثیر سیاستهای حمایتی بر روی میزان سرمایه اجتماعی در ایران طی دوره (1396- 1375) با استفاده از روش خود رگرسیون با وقفه توزیعی(ARDL) بررسی گردد. نتایج حاکی از آن است که رابطه متغیرهای حمایتها و مخارج دولت در بخش بهداشت، مسکن و یارانهها با سرمایه اجتماعی مثبت میباشد
In most countries, governments are adopting specific policies and use government decisions to adopt supportive policies to tackle poverty and economic growth and to achieve economic, social and cultural goals. Iran, as a developing country, will always need a supportive system for growth and development. One of these supportive policies is subsidy strategies, which are used to improve livelihoods and the well-being of those in need. As a supportive tool, subsidies play an important role in improving the distribution of income and economic conditions, it can create the satisfaction and confidence of the people to government and by doing so, have a positive effect on social capital. Given the importance and value of social capital, and other factor affecting it, this paper attempts to address this issue to investigate the effect of supportive policies on social capital in Iran by using ARDL method during 1996-2017 period. The results shows that the relationship between government supportive expenditures in health and housing and social capital is positive, but the relationship between government supportive expenditures in social security and education and social capital is positive.