چکیده:
هدف پژوهش حاضر شناسایی و اولویت بندی مولفه های آموزش کارکنان در موسسات آموزش عالی با استفاده از تحلیل مضمون و روش تصمیم گیری چند شاخصه بهترین بدترین بود. این تحقیق با روش شناسی از نوع آمیخته (کیفی- کمی) انجام شد. ابتدا عوامل موثر بر آموزش کارکنان از طریق بررسی ادبیات موضوع و تحلیل محتوای 71 مقاله و رساله مرتبط و مصاحبه نیمه ساختاریافته با سیزده نفر از خبرگان شناسایی شد. پس از غربالگری به تعداد 177 عامل مهم تقلیل و در قالب 25 تم فرعی و 7 تم اصلی (نیازسنجی آموزشی، اهداف آموزشی، شیوه های ارزشیابی، ارزشیابی آموزشی، بهسازی کارکنان در موسسات آموزش عالی، شرایط حاکم بر موسسات آموزش عالی، تسهیلات آموزشی) طبقه بندی گردید. شاخص ها با استفاده از رویکرد جدید تلفیقی بهترین – بدترین (BWM) رتبه بندی شد. نتایج نشان داد که شاخص های نیازسنجی آموزشی و تسهیلات آموزشی به ترتیب بهترین - بدترین شاخص های آموزش کارکنان در موسسات آموزش عالی بودند. با توجه به نتایج پژوهش امید است مدیران بتوانند با شناخت و اولویت بندی موثرتر مولفه های آموزش کارکنان در موسسات آموزش عالی، سطح دانش و کیفیت رفتار و عملکرد کارکنان را بهبود بخشند.
The purpose of the present study was identified and prioritized the components of staff training in higher education institutions using thematic analysis and multi-criteria decision making method of best worst. The methodology of this research was mixed (qualitative-quantitative). Initially, effective factors on staff training were identified through reviewing subject literature and content analysis of 71 related articles and dissertations and semi-structured interviews with thirteen experts who were reduced to 177 important factors after screening in 25 sub-themes and 7 themes. The main categories (educational needs assessment, educational goals, evaluation methods, educational evaluation, staff improvement in higher education institutions, conditions governing higher education institutions, educational facilities) were classified. The indices were ranked using the new Best - Worst (BWM) integrated approach. The results showed that the educational needs assessment indices and educational facilities are the best-worst indices of staff training in higher education institutions, respectively. It was hoped that managers will be able to improve the level of knowledge and quality of staff behavior and performance by recognizing and prioritizing the components of staff training in higher education institutions more effectively.
خلاصه ماشینی:
آموزش در محیط کار به عنوان یکی از مهم ترین استراتژی های سازمان های معاصر تبدیل شده که در جهت رعایت استانداردهای عملکرد اقتصاد دانش محور حرکت می کنند (٢٠١٤ ,Suapa) و تاثیر قابل توجهی بر کسب مزیت رقابتی سازمان ها دارند عموما موفقیت در انجام خدمات در استفاده صحیح و موثر از منابع کمیاب به خصوص منابع انسانی و توجه به آموزش کارکنان در موسسات است (٢٠١٣ ,Rienties, et al).
یادگیری مهارت ، سازگاری و انطباق پذیری (٢٠٠٨ ,Ruiz et al)، پذیرش عامل تغییر و ارزش آفرینی (١٩٩٦ ,Johnston)، چابکی در میان کارکنان سازمان ، قابلیت فناورانه آن ها، به روز بودن ، آگاهی، آشنا با شرایط غیر تکراری و استثنایی (٢٠١٥ ,;Okinyi, N P; Kwaba, J G)، داشتن تیم خودگردان ، پاسخگو بودن ، سازگار با تغییرات ، انطباق پذیری با محیط های جدید ( ;Mardani, M ٢٠١٠ ,;Shahraki, V) ، توانایی بهره گیری از فناوری، کسب دانش جدید، یادگیری سریع ، آموزش و مشارکت پذیری، هوشمندی و نگرش مثبت (٢٠٠٨ ,Plonka)، خود یادگیری و خود سازمانی، حل مساله (٢٠٠٨ ,Kermani)، پذیرش ایده های جدید، نوآوری و مسئولیت و تعهد؛ دانش کار تیمی ، مذاکره ، فن محور بودن ، توانمندی(٢٠٠٥ ,Forsythe) ، توانایی چند وظیفه ای ، چند زبانی ، توسعه مهارت و توانایی دسترسی به اطلاعات را از مهم ترین مولفه هایی دانست که ضرورت آموزش کارکنان را در سازمان را نشان خواهد داد (٢٠٠٨ ,;Durkin, M; Donnell, A; Crowe, J).
[in Persian] Gupta R &Sahoo P, 2017, HRD interventions, employee competencies and organizational effectiveness: an empirical study", European Journal of Training and Development, 40 (5), pp.