چکیده:
انسان از ابتدای خلقت با مسألۀ«جنگ و جهاد» مواجه بوده و ادیان سهگانۀ یهود، مسیحیت و اسلام نیز به-طورکلی آن را پذیرفتهاند. عبارات عهدین اصل جهاد را پذیرفته و آیات قرآنکریم، با ارائه تقییداتی به آن تکامل کیفی دادهاست. مقالۀ حاضر با روش توصیفی تطبیقی با ابزارکتابخانهای نگارش یافته و درصدد است بیانکند که تعابیر جنگ و جهاد در عهدین به صورت مطلق و بدون هیچ قیدی و در آیات قرآنکریم با تکامل آن و افزودن قوانین بازدارنده بیان شدهاست. «پذیرش اصل جهاد، اهمیت و دستور به جهاد و مبارزه، نترسیدن از بسیاری دشمن، شدت عمل در جنگ در صورت لزوم و جهاد با نفس» از اشتراکات جهاد در قرآنکریم و عهدین است. «گستردگی کیفی آیات جهاد در قرآنکریم، اقسام جهاد در قرآن، مقید بودن و مطلق نبودن فرمان به جنگ در قرآنکریم، وظایف مجاهدان در جنگ و شدت عمل در کنار بندگی و عبادت خداوند» از افتراقات و افتخارات آیات جهاد در قرآن کریم نسبت به عهدین است.
The man from the beginning of creation faced with war and Jihad. And The three religions of Judaism, Christianity, and Islam are also generally accepted. The words of the Bible have accepted the principle of Jihad and the verses of the Holy Qur'an have given it a qualitative evolution by providing some restrictions. This article has written by using a comparative descriptive method with Library, and intends to state that the interpretations of war and Jihad in the Bible are stated absolutely and without any restrictions. And it has evolved in the verses of the Holy Qur’an and has been expressed by adding deterrent laws. “acceptance of the principle of Jihad, importance and order to Jihad and war, not being afraid of a large number of enemies, intensity of action in war if necessary and Jihad with self” in the Qur'an and the Bible are the common cases. “Extent of quality of verses of Jihad in the Holy Qur’an, Types of Jihad in the Holy Qur’an, Binding and not being absolute command to fight in the Holy Qur’an, duties of Mujahideen in war, and intensity of action along with serving and worshiping of God” are the differences between Qur’an and Bible.
خلاصه ماشینی:
مقالۀ حاضر با روش توصيفي تطبيقي با ابزارکتابخانه اي نگارش يافته و درصدد است بيان کند که تعابير جنگ و جهاد در عهدين به صورت مطلق و بدون هيچ قيدي و در آيات قرآن کريم با تکامل آن و افزودن قوانين بازدارنده بيان شده است .
«پذيرش اصل جهاد، اهميت و دستور به جهاد و مبارزه ، نترسيدن از بسياري دشمن ، شدت عمل در جنگ در صورت لزوم و جهاد با نفس » از اشتراکات جهاد در قرآن کريم و عهدين است .
اين مقاله به بررسي چگونگي فرمان جنگ وجهاد در اديان «يهود، مسيحيت و اسلام » و بررسي مطلق يا ضابطه مندبودن آن درآيات قرآن کريم و عبارات عهدين پرداخته است .
«هوگوگروسيوس » پدر حقوق بين الملل درکتاب «جنگ و صلح » مي نويسد «در زمان وي يعني قرن شانزدهم ، ملت هاي مسيحي اروپايي درجنگ هاي خود بايکديگر به نحوي رفتارمي کنند که حتي بربرها نيز ازآن شرم دارند»٢٦ لکن افراط مسيحيان در اين جنگ ها، منطبق بر تعاليم عهد جديد نبوده و در اندازه و شدت آن نبوده است .
افراط در جنگ هاي صل بي نيز نه تنها مستند به عهد جديد نيست ، بلکه با تعاليم اخلاقي آن و حتي با شدت عمل عبارات جهادي درتضاد است .
اين دستورات که در عبارات عهدين مشاهده نمي شود، از افتخارات جهاد در دين اسلام نسبت به اديان ديگر است .
٣٠ مصباح يزدي، محمدتقي، جنگ و جهاد در قرآن ، چاپ اول ، (قم ، مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني(ره ) ١٣٩٤ش : ١٢٧).