چکیده:
اسلام دینی کامل و جهان گستر است و رهبران واقعی مذهبی اسلام ائمه بودند که امامت مسلمین را بر عهده داشتند و تمام سعی و تلاش خود را برای ترویج دین اسلام به کار گرفتند.
امام صادق (ع) یک مکتب اسلامی را راه اندازی کردند که آموزههای اسلامی به طور کامل و جامع در آن مکتب مورد بررسی قرار گرفت. احادیث و سخنان امام صادق (ع) که مکتب نوینی را بوجود آورد در تعالیم اهل بیت جایگاه بسیار والایی داشتند و ائمه بعد از امام صادق(ع) از این احادیث و مکتب به نحو احسن بهره گرفته و شاگردان خویش را تعلیم دادند.
امام صادق(ع) از طریق مکتب خویش از همه جنبهها مردم را راهنمایی میکردند، از جمله از نظر اجتماعی، سیاسی و فرهنگی با این آموزهها ائمه توانستند پیروان خود را به خوبی راهنمایی کنند.
خلاصه ماشینی:
ايشان با توجه به اوضاع سياسي و اجتماعي عصر خويش مکتب جعفري را پايه گذاري کردند که منشا ترويج تشيع شد و به اندازه اي اين مکتب حائز اهميت ميباشد که مذهب شيعه نيز ميگويند زيرا با وجود مکتب امام جعفر صادق (ع ) او با تعليم شاگردان و دانشجويان از مناطق مختلف بود که شيعه با آن همه فراز و نشيب هايي که در گذر تاريخ داشته هنوز بعنوان مذهبي بزرگ بين دولت ها و مردم شناخته شده ميباشد.
اسلام ، آييني الهي است ، مسلمان آن کسي باشد که به آيين خداوند اقرار کند و مومن آن بود که فرمان خداي را به جاي آورد، و نيز مومن را با اين خصيصه ها توصيف مينمايند: مومن ، نيک ياري کننده و سبک خرج است ، در امر معيشت حسن تدبير دارد و از يک سوراخ ، دوبار گزيده نميشود!(منشي، ١٣٥٦، صص : ١٤٦-١٦١) از شعيب روايت شده که گروهي را استخدام کرده تا در باغ امام جعفر صادق (ع ) به عنوان کارگر کار کنند و مدت زمان کار ايشان عصر بود، وقتي کار آنها به اتمام رسيد، امام به ١٤٦ > محتسب غلام خود فرمود مزد کارگرها را بده قبل از اينکه عرق بدنشان خشک شود.
قبل از اينکه امام جعفر صادق (ع ) به سن رشد برسد در مذهب شيعه تمايلي بوجود آمد که خطر بزرگي براي آينده ي آن مذهب داشت و آن تمايل اين بود که بين عده اي از شيعيان منتقد، به فکر افتاده بودند که پيغمبر اسلام و علي بن ابيطالب (ع ) و بعد از او حسن بن علي و حسين بن علي و علي بن حسين و محمد بن علي( محمد باقر(ع )) که از امامان شيعيان ميباشند داراي جنبه ي ملکوتي نيز هستند.