چکیده:
نفوذ زبان فارسی در هند که از اواخر قرن نخست هجری با حملهی مسلمانان ایرانی برای فتح هند آغاز شده بود با استقرار سلسلههای حکومتی فارسی زبان و ایرانی در آنجا بیشتر شد و در دورهی صفوی به نهایت رسید. در این دوره بسیاری از هنرمندان و شاعران و نویسندگان ایرانی به هند رفتند و در آنجا ساکن شدند و بسیاری از هندیان نیز فارسی آموختند و بدین زبان آثاری پدید آوردند. عبدالباقی نهاوندی یکی از کسانی است که در چهل سالگی به هند رفت و در آنجا مآثر رحیمی را که کتابی است در تاریخ و رجال هند تحریر کرد. در این کتاب به طور ویژه آثار و اخبار عبدالرّحیم خان خانان و ویژگیهای شخصیتی و حسب و نسب وی، و خدمتکاران و دوستان و شاعران او معرفی شده است و به صورت فرعی مطالبی درباره پادشاهان گذشتهی هند و نورالدّین محمد جهانگیر غازی و سلسلهی وی نیز وجود دارد. در این مقاله کوشش میشود که این اثر ارزشمند و مؤلّفش معرفی گردد.
Although influence of Persian language in India had begun in the late first Hejri century by Persian Muslim invasion to India, establishing the Persian ruling dynasty and Safavid Period reach to its climax. In this period, many Iranian artists, poets and writers went to India and settled there and also a lot of Indians taught the Persian language and created lots of works. Abdulbaqi nahavandi one of those who went to India at the age of forty- has written a book" Ma'aser Rahimi" on the history and the greatest of India. This book includes Abdolrahim khan khanan's works and news, his individual personality, descent, servants, comrades and poets and also some issue about previous kings of India and especially about Noraldin Mohammad Jahangir Ghazi and his dynasty . This paper is an attempt to introduce this valuable work and it's writer.