چکیده:
این مقاله مفهومی به دنبال شناسایی، ارائه و تحلیل
ریسکهای دانشی احتمالی پیشروی سازمانها میباشد. با
توجه به محیطهای پیچیدهای که سازمانها در آن قرار دارند
و میزان بالای ریسکهای در حال بروز، این حیطه دانشی
کلیدی نیازمند توجه بیشتری میباشد. مطالعه مبتنی بر
تحلیل ادبیات در حوزه ریسکهای دانشی بوده و خروجیهای
احتمالی این ریسکها و نقشه مفهومیریسکهای دانشی را ارائه میدهد. این نقشه، ریسکهایی را که سازمانها باید نسبت به آنها آگاه باشند را نشان میدهد و آنها در سه گروه
انسانی: فتاوری و اجرایی دستهبندی میکند. مقاله حاضر
اولین مرور نظاممند و عمیق در حوزه ریسکهای دانشی در
سطح سازمان میباشد و با گردآوری و ادغام مطالب مرتبط
با موضوع نه تنها یک دستهبندی از ریسکها ترسیم میکند
بلکه راهبردهایی را نیز برای مطالعات آتی نشان میدهد و
حتی به درک عمیقتر مدیریت دانش نیز کمک میکند.
خلاصه ماشینی:
مقاله حاضر اولین مرور نظاممند و عمیق در حوزه ریسکهای دانشی در سطح سازمان میباشد و با گردآوری و ادغام مطالب مرتبط با موضوع نه تنها یک دستهبندی از ریسکها ترسیم میکند بلکه راهبردهایی را نیز برای مطالعات آتی نشان میدهد و حتی به درک عمیقتر مدیریت دانش نیز کمک میکند.
مطالعات اندکی در این خصوص وجود دارد که آنها نیز تنها برخی از ریسکهای دانشی از جمله از دست دکترای مدیریت دولتی و معاون مرکز نوسازی و تحول اداری وزارت صنعت، معدن وتجارت رفتن دانش، کمبود دانش، هدر رفت دانش و یا پنهان کردن دانش را نشان میدهند.
بر مبنای سه نوع ریسک دانشی مطرح شده در ادبیات، تحت عنوان ریسک انسانی، فناوری و اجرایی یا عملیاتی، خروجی کار ما منجر به طراحی نقشه ریسکهای دانشی میشود که هدف آن تکمیل کردن نظریههای مدیریت دانش و فراهم آوردن زمینه مطالعات آتی میباشد.
با انتقال این تعریف عمومی به حوزه مدیریت دانش، تعریف حاضر ارائه میشود: ریسک دانشی میزان احتمال و شدت اثرات منفی هر فعالیت مرتبط با دانش است که بر روی عملکرد سازمان در هر سطحی اثرگذار است.
برای شفاف شدن موضوع باید این ریسکها و نتایج آنها به طور دستهبندی شده مورد بررسی قرار گیرد که در ادامه به آن پرداخته میشود.
طبقهبندی ارائه شده از ریسکهای دانشی نشان میدهد که بین ریسکهای گروههای مختلف نیز ارتباط وجود دارد، بنابراین نباید به یک حوزه به تنهایی نگاه کرد، بلکه باید به صورت جامع و در همه سازمان مورد توجه قرار گیرد.