چکیده:
عدم تعادل و توازن در تقسیم منابع و بیشتر شدن فاصله درآمد بین ساکنان شهرهای بزرگتر با سایر شهرهای کوچکتر در روستاهای دور و نزدیک آنها باعث جاذبه جمعیتی برای این شهرها و دافعه در آن دسته از زیستگاههای بشری و در نتیجه مهاجرت روزافزون آنها شده است که این مهاجران اغلب به دلیل مشکلات اقتصادی، ناهمگونی، اجتماعی، فرهنگی و ... در مکانهای مناسب شهری ساکن شده و باعث ایجاد سکونتگاههای غیررسمی و رشد آنها میشود.هدف این مطالعه بررسی شناخت و اولویتبندی مشکلات سکونتتگاهها در محله غیررسمی ماسور خرمآباد میباشد و روش تحقیقی در این مقاله با استفاده از روش پیمایشی با استناد به پرسشنامههایی تهیه میشود که به صورت تصادفی و نمونهگیری خوشهایی تهیه خواهد شد و اطلاعات با استفاده از روش و همچنین حجم نمونه آماری کوکران مورد بررسی قرار میگیرد.
خلاصه ماشینی:
با توجه به نتايج حاصله از وضعيت سکونتگاههاي غيررسمي محله مورد مطالعه به اين نتيجه ميتوان رسيد که راهحلي براي حل معضل و ساماندهي اين منطقه با برنامه ريزي همه جانبه از قبيل ارتقاء فرهنگي، افزايش سطوح عمومي، آموزش علوم کاربردي و حتي ارتقاء اعتماد به نفس ساکنين و اتحاد باور به مسوولين ، سرمايه گذار و در نتيجه ايجاد اشتغال و در زمانهاي گوناگون پرداخت ، فراهم نمودن زمينه هايي براي کاهش مهاجرت روستاييان، دفع نيازها، ارتقاء زندگي آنها، مشارکت همگاني بيان مسئله آنچه اصطلاحا حاشيه نشيني ناميده ميشود به عنوان يکي از عوارض مهاجرتهاي داخلي (از روستا به شهر) و از عمدهترين و شايع ترين مشکلات و معضلات شهري در کشورهاي در حال توسعه از جمله ايران است که پيوسته توجه برنامه ريزان اجتماعي و شهري را به خود جلب کرده است .
اين شهر با دارا بودن پتانسيل هاي جمعيتي و ملي و همچنين واقع شدن در مسير کريدور بين المللي شمال ـ جنوب کشور، امکان هدايت جريانهاي اقتصادي منطقه جنوب غرب کشور را کسب نموده و اين مهم به ارتقاء و تحول ساختاري شهر کمک ميکند تا پوياييهاي لازم جهت توسعه شهري آن را فراهم نمايد با وجود اين حضور قشر عظيم حاشيه نشين در مناطق کوي عليآباد، گل سفيد، کرگانه ، با جمعيت حدود ٣٠٠٠٠ نفر مسئله سادهاي نيست که به آن ديدي سطحي و گذرا داشت عليالخصوص با جامعه اي که با اهداف فقرزدايي و شعار برابري و عدالت اجتماعي مدعي مبارزه با هر گونه اختلاف طبقاتي و فقر ميباشد.