چکیده:
هدف کلی از انجام این پژوهش تعیین آثار نوع و شدت انقباضهای ارادی بالا و پایین بر توان و دوی سرعت 30 متر در ورزشکاران مرد جوان بود. در این راستا تعداد 12 نفر از ورزشکاران رشته دو و میدانی که حداقل 3 سال سابقه تمرینی مداوم داشتند به صورت نمونه تصادفی و داوطلبانه انتخاب شدند(سن 54/2±12/22؛ قد 25/4±24/178؛ وزن 23/6±45/67). ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل آزمون پرش عمودی برای بررسی توان انفجاری و آزمون دوی سرعت 30 متر بود. آزمودنیها در 8 جلسه جداگانه به فاصله حداقل 48 ساعت پروتکلهای انقباضی(کانسنتریک و اکسنتریک) را با شدت بالا و پایین در آزمون پرش عمودی و دوی سرعت انجام دادند. پس از اجرای آزمونها و ثبت دادهها، از آزمون شاپیرو-ویلک به منظور بررسی نرمال بودن دادهها استفاده شد (05/0p>) بنابراین از آزمون پارامتریک تحلیل واریانس دو راهه و t مستقل استفاده شد. نتایج تجزیه تحلیل آماری حاکی از این بود که گروه انقباضی کانسنتریک نسبت به گروه انقباضی اکسنتریک سبب عملکرد بهتری در دو سرعت افراد شده است، اما شدت انقباض تاثیر معناداری در میزان عملکرد افراد نداشته است. نتایج در بررسی آزمون پرش عمودی نشان داد که در شرایط نوع انقباض کانسنتریک انقباض با شدت بالا نسبت به انقباض با شدت پایین پیشرفت بیشتری در عملکرد پرش عمودی افراد داشته است، اما در شرایط انقباض اکسنتریک تفاوتی بین شدت بالا و پایین وجود نداشت. همچنین در شرایط شدت انقباض بالا نوع انقباض کانسنتریک نسبت به انقباض اکسنتریک پیشرفت بیشتری در عملکرد پرش عمودی افراد داشته است، اما در شرایط شدت پایین تفاوتی بین دو نوع انقباض وجود نداشت. بهطورکلی میتوان بیان کرد که به کارگیرى انقباضهای به صورت کانسنتریک و با شدت بالا پس از گرم کردن نسبت به گرم کردن به تنهایى باعث افزایش عملکرد انفجارى متعاقب مى شود که به نظر مى رسد به دلیل بالا بردن کارایى این روش در افزایش عملکرد انفجارى در ورزشهای توانى- انفجارى بسیار سودمند واقع گردد.
The main purpose of this study was determined the effects of type and high and low intensity of contraction on power and 30 meters sprint in young male athletes. In this regard, 12 young male track and field athletes who had at least 2 years of experience in continuous training was selected randomly (Age 22.12 ± 2.54 yrs; Height 178.24 ± 4.25 cm; weight 67.45 ± 6.23 kg). vertical jump test for explosive power and 30 meters sprint test was used for speed evaluation. Subjects in 10 separate session with at least 48 hours rest done the contraction protocols (concentric, eccentric and without contraction) with high and low intensity in vertical jump and 30 meters sprint tests. Shapiro-Wilk test was used to assess the normal distribution of the data. so the parametric test 2ways ANOVA and independent t-test were used. Results of statistical analysis showed that the concentric contraction compared to the eccentric contraction, leading to better performance in sprint, but the intensity of the contraction had not a significant effect on the sprint performance. Results of investigation showed that vertical jump test after high intensity concentric contraction than low intensity was greater. But in the case of eccentric contraction, there was not difference between high and low intensity contractions. Also high intensity concentric relative to eccentric contraction has more effect in the performance of the vertical jump, but at low intensity, there was no difference between two types of contraction. In general it can be stated that the application of high intensity concentric contractions for warm up relative to warm up alone increases the performance of subsequent explosive performance. It seems that this approach is very helpful to enhance performance in power-explosive sports.