چکیده:
یکی از راهبردهای توسعه روستایی که نتایج مثبتی در اغلب کشورها داشته است، راهبرد گردشگری روستایی است. مقاله حاضر به گردشگری روستایی به عنوان راهبردی جهت تحقق توسعه روستایی پرداخته است. فرض مطالعه بر این است که گردشگری روستایی می تواند تاثیر مثبتی بر کاهش فقر و توسعه روستایی بگذارد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش انجام، توصیفی تحلیلی است. برای گردآوری داده ها از روش های اسنادی و میدانی (پرسشنامه محق ساخته، مشاهده و مصاحبه) استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق شامل سرپرستان هشت روستای گردشگری دهستان میشخاص می باشد و دارای بیشترین حجم گردشگر می باشند که تعداد آنها به 1638 خانوار است. حجم نمونه با استفاده از جدول اچ. اس بولا 325 نفر برآورد شده است شیوه نمونه گیری به صورت طبقه ای چند مرحله ای بوده است. بدین ترتیب که کل روستاهای دهستان میشخاص (8 روستا) را مشخص کرده و بنابر تناسب جمعیتی از هر روستا به روش تصادفی ساده نمونه گیری به عمل آمد.برای تجزیه و تحلیل داده ها از از آمار های توصیفی و آمارهای استنباطی استفاده شده است. بررسی عوامل تاثیرگذار در کاهش فقر در اثر توسعه گردشگری روستایی از دیدگاه مشارکت کنندگان در تحقیق نشان داد که ضریب تعیین 799/. بوده است. بنابراین می توان گفت که توسعه گردشگری با توجه به ایجاد رابطه با ابعاد توسعه روستایی نقش مهمی در کاهش فقر روستایی ایفا کرده است. نتایج تحلیل مسیر نشان می دهد که همه ابعاد گردشگری روستایی مورد بررسی، اثرات مستقیمی بر فقر روستایی دارند. بیشترین اثر مستقیم متعلق به بعد اقتصادی (0.28) و کمترین اثر متعلق به بعد کالبدی (0.11) است.
The present paper deals with the rural tourism as a strategy to achievement rural development.The study assumes that rural tourism can have a positive impact on reducing poverty and rural development.This study is applied in terms of purpose and descriptive-analytical. Documentary and field methods (researcher-made questionnaire, observation and interview) were used for data collection.The statistical population of the study consists of the supervisors of eight tourism villages of Mishkhas village and has the largest volume of tourists, numbering 1638 households.Sample Size Using the HTML Table. The estimated 325 people were enrolled in the study.The sampling method was multi-stage stratified.In this way,the whole of Mishkhas (8 villages) were identified and the population proportion of each village was sampled by simple random sampling. Descriptive statistics and inferential statistics were used to analyze the collected . Investigation from the perspective of research participants showed that the coefficient of determination is 0.799. Therefore, it can be said that tourism development has played an important role in reducing poverty and rural development. The results of the path analysis showAll the aspects of rural tourism under study have direct effects on rural poverty.The highest direct effect belonged to the economic dimension (0.28) and the lowest to the physical dimension (0.11).
خلاصه ماشینی:
توسعه گردشگری در نواحی روستایی با پیامدهای مثبت خود مانند متنوع سازی اقتصاد روستایی، زمینه سازی برای رشد اقتصاد روستایی، اشتغال زایی و توزیع بهینه اشتغال و افزایش درآمد خانوارهای روستایی، کاهش فقر و مهاجرت های روستایی و امکان جمعیت پذیری و بهبود زیر ساخت ها می تواند به عنوان ابزاری برای توسعه پایدار روستایی به کار رود (پاپ زن و همکاران ، ١٣٨٩:٣٠؛ مطیعی لنگرودی، ١٣٧٥:٨٥؛ قادری، ١٣٨٣:٤٠؛ هولند و همکاران ٢، ٢٠٠٣:١٥؛ باتلر و همکاران ٣، ١٩٩٨: ٢٠؛ سبل و همکاران ٤، ١٤٠:٢٠١٠ به نقل از شوکتی آمقانی و همکاران ، ٢٥:١٣٩٥).
گردشگری شامل تمام فعالیت هایی است که یک گردشگر به دلیل شخصی یا شغلی برای مدتی در مکانی غیر از جایی که در آن زندگی می کند انجام میدهد و رشد گسترده آن از جمله پیامدهای مهم اواخر قرن بیستم است که به عنوان گذرگاه توسعه علاوه بر تأمین نیاز گردشگران ، تغییرات عمده ای در جامعه میزبان در ابعاد اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی به وجود میآورد (یاری حصار و باختر، ١٢٣:١٣٩٥)؛ و دارای شاخه های گوناگونی است که یکی از این شاخه ها گردشگری روستایی است .