چکیده:
مسوولیت بینالمللی دولت نتیجه طبیعی نقض تعهدات بینالمللی دولت است. دیوان بینالمللی دادگستری به عنوان رکن قضایی اصلی سازمان ملل متحد مهمترین مرجع برای طرح مسوولیت بینالمللی دولت است. طرح مسوولیت بینالمللی دولت توسط کمیسیون حقوق بینالملل با ابتنای بر رویه قضایی بینالمللی و از جمله دیوان بینالمللی دادگستری در سال 2001 تدوین گردید. به همین دلیل آرای دیوان پس از سال 2001 نیز تا حدود زیادی منطبق با طرح مسوولیت بینالمللی صادر شده است.
یکی از بخشهای طرح مسوولیت بینالمللی دولت، محتوا یا پیامدهای مسوولیت بینالمللی دولت است که به سه بخش قواعد کلی (شامل توقف نقض و اجرای تعهد بینالمللی و تضمین و اطمینان به عدم تکرار تخلف بینالمللی)، جبران خسارت (شامل اعاده وضع به حال سابق، جلب رضایت و غرامت) و نقض جدی قواعد آمره (شامل عدم شناسایی و عدم همکاری به وضعیت متخلفانه بینالمللی) تقسیم شده است. هرچند رویه دیوان در رعایت ترتیب و محتوای پیامدهای حقوقی منطبق با رویکرد طرح بوده است، با این حال در مواردی مانند اعمال شیوه غرامت و جلب رضایت به طور همزمان و نغییر قلمروی پرداخت غرامت و توسعه قلمروی تعهد به عدم شناسایی در نقض جدی قواعد آمره، رویکرد دیوان بینالمللی دادگستری با رویکرد طرح کمیسیون حقوق بینالملل اختلاف داشته است.
The State responsibility is consequence of the breach of international obligations by States. The international court of justice as a judicial organ of United Nations is one of the most important body for assessing responsibility of States. Referring to international jurisprudence, and especially ICJ precedents, The International Law Commission (ILC) enacted articles on State responsibility in 2001 namely “Draft articles on Responsibility of States for Internationally Wrongful Acts”. Thus the court’s judgments are relatively in accordance with ILC State responsibility draft after 2001.
One part of State responsibility draft is the concept or consequences of state responsibility dividing into three parts, including general rules (containing cessation and continued duty of performance and assurances and guarantees of non-repetition), reparation (containing restitution, compensation and satisfaction) and serious breach of Jus Cogens (containing not recognizing and non-cooperation with wrongful situation). Although ICJ jurisprudence is in conformity with arrangements and concept of legal consequences mentioned in ILC draft, the court conduct is different with ILC approach in some instances such as simultaneous use of compensation methods and satisfaction, altering of compensation payment scope, and extension of scope of obligations in serious breach of Jus Cogens that should not be recognized.
خلاصه ماشینی:
يکي از بخش هاي طرح مسئوليت بين المللي دولت ، محتوا يا پيامدهاي مسئوليت بين المللي دولت است که به سه بخش قواعد کلي (شامل توقف نقض و اجراي تعهد بين المللي و تضمين و اطمينان به عدم تکرار تخلف بين المللي)، جبران خسارت (شامل اعادٔە وضع به حال سابق ، جلب رضايت و غرامت ) و نقض جدي قواعد آمره (شامل عدم شناسايي و عدم همکاري به وضعيت متخلفانۀ بين المللي) تقسيم شده است .
هرچند رويۀ ديوان در رعايت ترتيب و محتواي پيامدهاي حقوقي منطبق با رويکرد طرح بوده است ، با اين حال در مواردي مانند اعمال شيؤە غرامت و جلب رضايت به طور هم زمان و تغيير قلمروي پرداخت غرامت و توسعۀ قلمروي تعهد به عدم ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ نويسندٔە مسئول ؛ Email: yaserziiaee@gmail.
در قضيۀ دستور بازداشت ۱۱ آوريل ۲۰۰۰، ديوان در بخش اجرايي ˁ حکم ، ابتدا به اين موضوع اشاره ميکند که استمرار بازداشت آقاي يروديا نقض تعهدات بين المللي بلژيک در رابطه با مصونيت ديپلماتيک وزاري خارجه است و سپس از بلژيک ميخواهد که دستور بازداشت آقاي يروديا را لغو نمايد (٧٨ :٢٠٠٠ ,ICJ Reports).
ديوان در قضيۀ احمدو ساديو ديالو اشاره ميکند که براي جبران خسارت بايد ابتدا اعادٔە وضع به حال سابق و در صورت عدم امکان ، پرداخت غرامت يا جلب رضايت و...