چکیده:
هدف از این تحقیق بررسی تاثیر 8 هفته تمرین یوگا بر میزان گلوکز، انسولین و مقاومت به انسولین در زنان چاق مبتلابه دیابت نوع2 بود. 30 بیمار زن دیابتی نوع دو با دامنه سنی30 تا 50 سال بهعنوان نمونه در دسترس و داوطلب شرکت در پژوهش انتخاب میشدند. از آزمودنیها رضایتنامه کتبی آگاهانه شرکت در مطالعه اخذمی گردید. آزمودنیها به روش تصادفی ساده در گروههای تمرین یوگا (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) تقسیم میشدند. گروه تمرین برنامه تمرینی انتخابی یوگا را به مدت هشت هفته، هفتهای 3 جلسه تحت نظر محقق انجام میدادند. برنامه تمرینی شامل تمرینات آسانا بود که شامل حرکات کششی، نرمشی بیصورتی که در تمام عضلات درگیر کشش تا سر حد درد ادامه داشت و انقباض عضلات به مدت 45 دقیقه بود. سپس برنامه پرانایاما که در حالت نشسته با پشت صاف و همراه با انجام دم و بازدم عمیق با ریتم خاص و هماهنگ همراه با حبس نفس برای مدت کوتاه برای انجام شروع مرحله بعدی تمرینات ادامه داشت. مرحله نهایی تمرینات شامل تمرینات مراقبه به مدت 15 تا 20 دقیقه بود. این تمرینات پس از تمرینات پرانایاما انجام شد و شامل خوابیدن در خلوت، تنفس با ریتم مناسب، انقباضات ایزومتریک عضلات بزرگ، کشش و رها کردن، وانهادگی و تمرکز بود. 24ساعت پس از اتمام دوره تمرینی با رعایت رژیم غذایی و بهصورت ناشتا از آزمودنیها، پس آزمون به عمل آمد تا نتایج حاصل از تمرینات یوگا بر میزان گلوکز، انسولین و مقاومت به انسولین در گروه آزمایش با گروه کنترل مورد مقایسه قرار گیرد. تجزیه تحلیل دادهها در بررسی تغییرات درونگروهی از پیش به پس آزمون (پس از 8 هفته مداخله) آزمون تی وابسته نشان داد که در گروه تمرین یوگا کاهش سطوح میزان گلوکز از 09/ 5±43/ 17 به 74/ 3±75/ 16 میلیگرم بر دسی لیتر، کاهش سطوح میزان انسولین از 41/ 8±88/ 12 به 15/ 8±17/ 7 میلیگرم بر دسی لیتر، افزایش سطوح مقاومت به انسولین از 58±6/64/ 13 به 33/ 5±73/ 11 میلیگرم بر دسی لیتر معنیدار بود. ولی در گروه گواه کاهش سطوح میزان گلوکز، میزان انسولین، افزایش سطوح مقاومت به انسولین غیر معنیدار بود (94/ 0 =p).
خلاصه ماشینی:
تجزیه تحلیل دادهها در بررسی تغییرات درونگروهی از پیش به پس آزمون (پس از 8 هفته مداخله) آزمون تی وابسته نشان داد که در گروه تمرین یوگا کاهش سطوح میزان گلوکز از 09/5±43/17 به 74/3±75/16 میلیگرم بر دسی لیتر، کاهش سطوح میزان انسولین از 41/8±88/12 به 15/8±17/7 میلیگرم بر دسی لیتر، افزايش سطوح مقاومت به انسولین از 64/6±58/13 به 33/5±73/11 میلیگرم بر دسی لیتر معنیدار بود.
نتایج آزمون لوین جهت برابری واریانسها در مرحله پس آزمون متغیرهای پژوهش {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} بررسي اطلاعات و فرضیههای تحقيق فرضيه اول: 8 هفته تمرین یوگا بر میزان گلوکز در زنان چاق مبتلابه دیابت نوع2 تأثیر معناداری دارد.
{مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} در بررسی تغییرات درونگروهی از پیش به پس آزمون (پس از 8 هفته مداخله) آزمون تی وابسته نشان داد که در گروه تمرین یوگا کاهش سطوح میزان گلوکز از 09/5±43/17 به 74/3±75/16 میلیگرم بر دسی لیتر معنیدار بود (0001/0 P=).
{مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} در بررسی تغییرات درونگروهی از پیش به پس آزمون (پس از 8 هفته مداخله) آزمون تی وابسته نشان داد که در گروه تمرین یوگا کاهش سطوح میزان انسولین از 41/8±88/12 به 15/8±17/7 میلیگرم بر دسی لیتر معنیدار بود (0001/ P=).
فرضيه سوم: 8 هفته تمرین یوگا بر میزان مقاومت به انسولین در زنان چاق مبتلابه دیابت نوع 2تأثیر معناداری دارد.
بحث و نتیجه گیری همانطور که گفته شد هدف از این تحقیق بررسی 8 هفته تمرین یوگا بر میزان گلوکز، انسولین و مقاومت به انسولین در زنان چاق مبتلابه دیابت نوع2 بود.
فرضیه سوم پژوهش: 8 هفته تمرین یوگا بر میزان مقاومت به انسولین در زنان چاق مبتلابه دیابت نوع 2تأثیر معناداری دارد.