چکیده:
مطالعة دوران باستان و نظامی که بر شهر، کشور و حکومت دایر بود، نشان از چهارچوب هایی خاص دارد. قدرت گرفتن و توسعة هریک از ملل جهان، با توسعة شهر، کشور و مکان های جغرافیایی همراه بوده اســت، یعنی هریک از قوم ها، طوایــف، گروه ها و دیگر طبقات اجتماعی، با اتحاد به کشور واحدی می رسیدند و نظام حکومتی خود را برپا می کردند و یا با جنگ و درگیری، بافت جامعه، شهر و کشور خود را ازهم می گسیختند. در پژوهش حاضر به چندوچون این مسئله پرداخته شده است.
خلاصه ماشینی:
قدرت گرفتن و توسعۀ هريک از ملل جهان ، با توسعۀ شهر، کشور و مکان هاي جغرافيايي همراه بوده اســت ، يعني هريک از قوم ها، طوايــف ، گروه ها و ديگر طبقات اجتماعي ، با اتحاد به کشور واحدي مي رسيدند و نظام حکومتي خود را برپا مي کردند و يا با جنگ و درگيري ، بافت جامعه ، شهر و کشور خود را ازهم مي گسيختند.
بين النهرين ـسومر،بابل ،آشور ســومري ها مردماني بودند که از زمان هاي بسيار دور در سرزميني که از قرن نهم پيش از ميلاد به بعد به کلده معروف شــده است ، سکونت داشتند.
آشوري ها، ســامي نژاد بودند و با مردم سامي نژاد ديگر در بابل زندگي مي کردند، سپـس مهاجرت کرده به قسمت ميانۀ رود دجله رفتند و در کوهستان هاي آنجا دولت کوچکي تشکيل دادند که به رب النوع خودشان ، آشور، نام گرفت .
عده اي کوشيده اند اين ماجرا را از ديد تاريخي به صورت حماسه اي به پادشاهي از پادشــاهان نخستين اوروک (Uruk) (شهر قديم سومر که در جنوب بابل قرار داشت به روايت تورات جزو قلمرو نمرود بود) نسبت دهند.
آرياها حدود ١٥٠٠ ســال پيش از ميلاد وارد هند شــدند و نظام طبقاتي را در هند پديد آوردند که به عنوان يکي از ويژگي هاي جامعۀ هند باقي ماند.
اين تاريخ ها فقط نشــان دهندة فاصلۀ دودوره است ؛ در حالي که دورة جديد يا رنسانس از ده ها سال پيش 235 شروع شده بود و سه قرن بعد هم دوام يافت .