چکیده:
در این پژوهش نحوه تاثیر عملکرد مسئولیت اجتماعی شرکتی (CSR) بر ساختار پاداش مدیر ارشد اجرایی (CEO) مورد بررسی قرار گرفت. نظریه سنتی نمایندگی پیشنهاد میدهد که مدیران ارشد اجرایی به دلیل سود (منافع) خودشان در هزینههای سهامداران در مسئولیت اجتماعی شرکتی مشارکت میکنند. یکی از مباحث رقابتی در این زمینه این است که این مدیران، عملکرد اجتماعی شرکتها را به عنوان یکی از استراتژیهای کسب و کار جهت افزایش ارزش شرکت و هم تراز کردن سود خودشان با سود سهامداران در نظر میگیرند. نتایج این پژوهش، پیشبینی دوم را مورد حمایت و تایید قرار میدهد. نتایج نشان داد که عملکرد اجتماعی شرکت با نسبت پاداش مبتنی بر پول نقد ارتباط منفی دارد در حالی که با نسبت پاداش مبتنی بر سهام ارتباط مثبت دارد. در مجموع، یافتههای این پژوهش، بر تاثیر مثبت عملکرد مسئولیت اجتماعی شرکتی در بستههای پاداشی مدیران ارشد اجرایی تاکید داشته و این امر نشان میدهد که رفتار اطمینان بخش مدیران ارشد اجرایی در خصوص مشارکت در مسئولیت اجتماعی شرکتی، منجر به کم شدن مشکلات نمایندگی و به حداکثر رساندن ارزش شرکت میشود.
In this research, how firms' corporate social responsibility (CSR) performance affects CEO compensation structure officer was examined. Traditional agency theory suggests that CEOs engage in CSR for their own interests at the expense of shareholders. A competing argument is that CEOs consider firms' social performance as a business strategy to increase firm value and align their interests with those of shareholders. Our results support the latter prediction. We find that a firm's social performance is negatively associated with the proportion of cash-based compensation, while it is positively associated with the proportion of equity-based compensation. Overall, our findings highlight the positive impact of CSR performance on CEO compensation packages, implying that CEOs' fiduciary behavior of engaging in CSR leads to mitigating agency problems and maximizing firm value.