چکیده:
از یادگیری کارآفرینانه به عنوان فرایند مستمر کسب دانش و مهارتهای لازم برای راهاندازی و ادارهی یک کسبوکار نام برده میشود که نقشی اساسی و مؤثر در شکلگیری و موفقیت فعالیتهای کارآفرینانه دارد. یادگیری بر اساس معیار میزان سامانیافتگی و قاعدهمندی شامل دو بخش رسمی و غیررسمی است. نتایج برخی از پژوهشها حاکی از آن است که فقط20-30 درصد از یادگیری¬ افراد به شیوههای رسمی و ساختارمند و مابقی حاصل روشهای یادگیری غیررسمی است. بنابراین شناسایی عوامل مؤثر بر یادگیری غیررسمی کارآفرینان جهت تسریعبخشی به این دغدغه، موضوع بااهمیتی محسوب میشود. در این پژوهش به منظور جمعآوری اطلاعات مورد نیاز از روش تحقیق روایتی با تکنیک مصاحبههای نیمهساختاریافته (5W1H) استفاده شده است. کارآفرینان کارکشتهی فعال در صنایع ارتباطات و فنآوری اطلاعات جامعهی آماری پژوهش بودند. بر اساس روش نمونهگیری هدفمند با 12 کارآفرین فعال در جامعهی موصوف به عنوان نمونهی آماری مصاحبه صورت گرفت. برای شناسایی عوامل مؤثر بر یادگیری غیررسمی، از روش کدگذاری سه مرحلهای استفاده شد و در نهایت عوامل مؤثر بر یادگیری غیررسمی شامل سه مقولهی ویژگیهای رفتاری کارآفرین، ویژگیهای کسبوکار و ویژگیهای محیط کسبوکار تعیین و سپس مؤلفههای هریک از مقولهها نیز شناسایی گردید.
Entrepreneurial learning is a continuous process of acquiring knowledge and skills in order to start and manage businesses. Based on formality or the extent to which there are predetermined guidelines, learning is categorized into formal and informal learning. According to the literature, only 20-30 percent of what people learn is through formal and structured processes and the rest is through informal processes of learning. Since entrepreneurial learning plays an important role in the success of entrepreneurs, it is so important to explore factors which influence the informal learning of entrepreneurs. In this research, 12 habitual entrepreneurs that work in ICT industry were interviewed. The tree stage analysis indicates that three factors: entrepreneurial characteristics, business futures, and business environment, influence the informal learning of entrepreneurs.
خلاصه ماشینی:
شناسايي چارچوبي براي عوامل تأثيرگذاربريادگيري غيررسمي کارآفرينان درصنعت ارتباطات وفن آوري اطلاعات قنبرمحمدي الياسي * دريافت :١٣٩٠/٤/١٥ حامدآينه ساز** پذيرش :١٣٩٠/١٢/١٥ چکيده ازيادگيري کارآفرينانه به عنوان فرايندمستمرکسب دانش ومهارت هاي لازم براي راه اندازي و اداره ي يک کسب وکار نام برده ميشود که نقشي اساسي و مؤثر در شکل گيري و موفقيت فعاليت هاي کارآفرينانه دارد.
در پژوهش ها به برخي از عوامل فردي از قبيل خودباوري، انگيزش (لومن ، ٢٠٠٦) و يادگيري هدفمند اشاره شده و از آن ها براي تعيين درجه ي مشارکت افراد در فعاليت هاي يادگيري غيررسمي و اثربخشي استفاده ميشود زيرا شيوه اي که افراد رفتار ميکنند، تصميم ميگيرند و عمل ميکنند تا حد زيادي تحت تأثير ويژگي شخصيتي آن هاست ( Woojae ٢٠٠٩ ,Choi).
بر اساس نتايج پژوهش لومن (٢٠٠٦) از متخصصان فن آوري اطلاعات ، شش عامل محيطي به عنوان مانع مشارکت اين متخصصان در فعاليت هاي يادگيري غيررسمي شناسايي شده است که عبارتند از کمبود زمان ، فقدان تعامل فيزيکي نزديک با همکاران در محيط کار، فرهنگ سازماني نامطلوب ، عدم تمايل ديگران به مشارکت در يادگيري غيررسمي، عدم دسترسي به خبرگان و متخصصان ،کمبود منابع مالي تجهيزات و تکنولوژي .
به منظور نگارش سؤالات نيز از ترکيب سه مفهوم يادگيري کارآفرينانه (٢٠٠٨ ,Leitch &Harrison )، فرايند کارآفريني (٢٠٠٠ ,Shane) و شيوه هاي WH٥١ (١٩٩٨ ,Muraki &Ikeda, Okumura, ) و STAR(٢٠٠٦ ,Kessler) استفاده شده است .
در بعضي از پژوهش ها (٢٠٠٦ ,Lohman ;٢٠٠٥ ,Ellinger) عامل شغليـکاري در سازمان ها و به صورت عمومي به عنوان يکي از عوامل مؤثر بر ترغيب و تشويق افراد به يادگيري غيررسمي مطرح شده است .