چکیده:
رقابتپذیری ملی به عنوان بستری برای کامیابی اقتصادی و دستیابی به سطوح بالاتر رفاه و استانداردهای زندگی اهمیت فراوانی در میان سیاستگذاران و همینطور محققین دانشگاهی پیدا کرده است. در این راستا "شاخص رقابتپذیری جهانی" که توسط مجمع جهانی اقتصاد ایجاد شده است، از دوازده رکن تشکیل شده که هریک از آنها جنبهی خاصی از رقابتپذیری ملی (سخت افزاری یا نرم افزاری) را مورد بررسی قرار میدهد. هدف این پژوهش، بررسی روابط میان ارکان شاخص رقابتپذیری ملی و متغیرهای کامیابی اقتصادی است تا بتوان با استفاده از اطلاعات حاصله، الگویی را برای ارتقای رقابتپذیری ملی ایران ارائه داد. برای این کار، از روش تحلیل همبستگی متعارف (کانونی) استفاده کردیم تا آن دسته از ارکان رقابت پذیری ملی را که اهمیت بیشتری در ایجاد این رابطهی خاص میان رقابتپذیری ملی و کامیابی اقتصادی دارند، شناسایی کرده و با استفاده از تکنیک آنتروپی اولویت بندی کنیم. نتایج تحلیل همبستگی کانونی بر روی دادههای 139 کشور جهان در سال 201-2011، نشان میدهد سه رکنی که رتبههای اول تا سوم "اهمیت" را در ایجاد این رابطه کسب کردهاند، به ترتیب ارکان دسترسی به تکنولوژی (رکن نهم)، زیرساخت (دوم) و آموزشهای علمی و کاربردی (پنجم) میباشند. در نهایت، اولویتهای بهبود رقابت پذیری کشورمان در هریک از مراحل توسعه اقتصادی، در قالب نمودارها نشان داده شده است.
National competitiveness as a platform for economic prosperity, attaining higher levels of welfare and living standards has attracted ample attention of both governors and scholars during the past decade. As a result of this attention, Global Competitiveness Index (GCI) of the World Economic Forum consists of twelve pillars, each of which addresses a certain (hardware or software) aspect of national competitiveness. This study aims at investigating the relationship between the pillars of GCI and economic prosperity in order to use that information for presenting a model to improve national competitiveness in Iran. We used the canonical correlation analysis (CCA) to identify the pillars that have more relevance in establishing the particular relationship between national competitiveness and economic prosperity, then we prioritized them by Entropy technique. Canonical correlation analysis on data from 139 countries shows that Technological readiness,Infrastructure and Higher education and training are respectively the most important pillars that affect Iran’s economic prosperity.
خلاصه ماشینی:
تأثيررقابت پذيري جهاني (GCI) برکاميابي اقتصادي کشورها: ارائه مدلي براي ارتقاي رقابت پذيري ملي ايران سيدحامدوارث * دريافت :١٣٩٠/١١/١٩ شاپورمحمدي ** پذيرش :١٣٩١/١٠/١٢ يحيي پروندي *** چکيده رقابت پذيري ملي به عنوان بستري براي کاميابي اقتصادي و دستيابي به سطوح بالاتر رفاه و استانداردهاي زندگي اهميت فراواني در ميان سياستگذاران و همينطور محققين دانشگاهي پيدا کرده است .
هدف اين پژوهش ، بررسي روابط ميان ارکان شاخص رقابت پذيري ملي و متغيرهاي کاميابي اقتصادي است تا بتوان با استفاده از اطلاعات حاصله ، الگويي را براي ارتقاي رقابت پذيري ملي ايران ارائه داد.
از آنجا که توسعه ي رقابت پذيري ملي به عنوان بستري براي تحقق اهداف اقتصادي سند چشم انداز بيست ساله ايران نيازمند برنامه ريزي ها و سرمايه گذاري هاي کلان است ، هر اقداميدر جهت ايجاد و ارتقاي اين بستر، بدون توجه به اهداف مورد نظر در به کارگيري آن و بدون توجه به شرايط خاص اقتصادي ايران ، از يک سو ممکن است نتايج مطلوب و مورد نظر را به بار نياورد و از سوي ديگر منجر به هدر رفتن منابع هزينه شده گردد.
انجمن رقابت پذيري ملي ١١ ( ,Lanskoronskis &cited in Ramoniene ٢٠٠٣ ٢٠١١) رقابت پذيري را به شرح زير تعريف ميکند: توانايي دستيابي به موفقيت در بازارها که منجر به استانداردهاي زندگي بهتر براي همه ميشود و از چند عامل نشأت ميگيرد که مهمترين آن رقابت پذيري سطح بنگاه و محيط حمايتي کسب و کار است که نوآوري و سرمايه گذاري را تشويق ميکند و ترکيب اين دو منجر به رشد بهره وري بالا، کسب درآمد واقعي ، و توسعه پايدار ميگردد.
National Competitiveness and Economic Growth(1 ed.