چکیده:
زبانپریشی دوزبانه، به عنوان یکی از مباحث چالشبرانگیز در روانشناسی زبان، در کشور ما چندان مورد توجه واقع نشده است. تحقیقات زبانپریشی انجامشده در ایران عمدتاً تکزبانه و بر زبان فارسی متمرکز بودهاند. بر این اساس، پژوهش حاضر در پی آن است تا نشانگان زبانپریشی والگوهای بهبود زبانی را در یک گویشور زبانپریش دوزبانة کرد-فارس مورد بررسی قرار دهد. هدف این پژوهش تحلیل و مقایسة استفاده از کلمات واژگانی و کلمات دستوری در کلام خودانگیختة این بیمار زبانپریش است که در جریان مکالمهای جمعآوری شده است که موضوعات و سوالات آن برگرفته از بخش صحبتکردن آزمون معیارشدة BAT پارادی (1987) است. یافتههای این مطالعة موردی، به عنوان نمونهای از زبانپریشی بروکا، نمایانگر آن است که الگوی بهبود نهایی در بیمار مورد بررسی الگویی غیرموازی است، که در آن زبان دوم (فارسی) در مجموع بهتر از زبان اول (کردی) بهبود یافته است. در هر دو زبان استفاده از کلمات واژگانی بیشتر از کلمات دستوری است و در زبان اول کاربرد کلمات دستوری در مقایسه با زبان دوم بیشتر میباشد. این در حالی است که در خصوص کلمات واژگانی عکس این مطلب صادق است. شیوههای متفاوت یادگیری و بهکارگیری دو زبان و تفاوتهای ساختاری دو زبان کردی و فارسی به عنوان عوامل مؤثر در تفاوت الگوی بهبود در نظر گرفته شده است که میتواند علاوه بر ذهنیتبخشیدن به مطالعات آتیزبانشناختی و روانشناختی زبان، به بازنگری در شیوههای آموزش زبان دوم و توجه بیشتر به آموزش زبانهای بومی منجر شود.
Bilingual Aphasia, as one of the challenging issues in psycholinguistics, has not been received the attention it deserves in Iran. Following the call for more reflection on bilingual aphasia in different languages, the present study seeks to investigate the manifestations of aphasia in the spontaneous speech of a bilingual Kurdish-Persian individual who was diagnosed with Broca's aphasia and to illuminate the recovery pattern of languages by scrutinizing the comparison between content and function word usage. To assess her linguistic competence, the standardized versions of the Bilingual Aphasia Test (Paradis, 1987) were administered. The results indicate non-parallel recovery of languages post-stroke, with L1 (Kurdish) less recovered than L2 (Persian). As far as the assessment of content words is concerned, they are used more than function words in both languages. In L1 (Kurdish) function words are used more than content words, while the opposite is found in L2 (Persian).