چکیده:
مقدمه: پژوهش حاضر به منظور بررسی ومقایسه مهارتهای روانی فوتسالیستهای زیربیست
سال تیمهای ملی ایران و افغانستان صورت گرفته است.
روش تحقیق : روش تحقیق توصیفی و از نوع علی-مقایسهای می باشد. جامعه آماری
تحقیق حاضر شامل کلیه فوتسالیستهای زیر بیست سال تیم ملی ایران و افغانستان شرکت
کننده درجام ملتهای آسیا سال۲۰۱۹می باشد. ابزارسنجش مهارتهای (OMSAT-3) این
پرسشنامه ۴۸ سوالی که در سه گروه مهارتهای روانی پایه(اعتماد به نفسء واکنش به
استرس» هدف گزینی و تعهد)» مهارتهای روان تنی (واکنش به استرس» کنترل ترس»
آرمیدگی یا آرامسازیو نیروبخشی) و مهارتهای شناختی (تمرکزء بازیابی تمرکز» تصویرسازی؛
تمرینذهنی و طرح مسابقه) مورد سنجش قرار می دهد. تجزیه تحلیل دادهها با استفاده از
روش آماری مورد استفاده از آزمون تحلیل واریانس چندمتغییره استفاده گردید. جهت تحلیل
دادهها از نرم اقزار5۳55نسخه ۲۲ انجام شد .
یافته ها: یافته ها نشان داد که در مجموع بین خرده مقیاس مهارت های روانی پایه (۰/۰۰۰)؛
مهارت های روان تنی (۰/۰۰۰)» مهارت های شناختی (۰/۰۰۱) و مهارت های ذهنی
(۰/۰۰۰) در بازیکنان ایرانی و افغانستانی تفاوت معناداری وجود دارد.
نتیجه گیری: یافته های تحقیق نشان داد که مهارتهای شناختی»روانی تنی و روانی پایه به
ترتیب در فوتسالیستهای تیم ملی ایرانی بیشتر از فوتسالیستهای تیم ملی اقغانستانی می باشد.
خلاصه ماشینی:
ابزارسنجش مهارتهاي (٣-OMSAT) اين پرسشنامه ٤٨ سوالي که در سه گروه مهارتهاي رواني پايه (اعتماد به نفس ، واکنش به استرس ، هدف گزيني و تعهد)، مهارتهاي روان تني (واکنش به استرس ، کنترل ترس ، آرميدگي يا آرامسازيو نيروبخشي ) و مهارتهاي شناختي (تمرکز، بازيابي تمرکز، تصويرسازي، تمرين ذهني و طرح مسابقه ) مورد سنجش قرار مي دهد.
بسياري از روانشناسان ورزشي معتقدند مربيان و ورزشکاران در سالهاي اخير به اين نتيجه رسيده اند که به منظور دستيابي به اهدافشان به مهارتهاي رواني بيش از مهارتهاي جسماني نياز دارند(مي، دبچ ، ديد، شريفي،١٩٨٥ مورگان ،١٩٧٧ ، اليگو،١٩٨٦) بسياري از تحقيقات نشان دادند افرادي که از مهارتهاي رواني استفاده مي کنند بهتر مي توانند تمرکز کرده و از اعتماد به نفس بالايي برخوردارند، کارايي ذهني آنها اقزايش يافته و کمتر دچار هيجان شده اند، بالطبع در عملکردشان نيز موفق ترند و همين ورزشکاران داراي قوه تفکر مثبت و قوه تصميم گيري بهتري نسبت به ساير ورزشکاران مي باشند(گوله و وينبوگ ، ١٩٩٥) به طور کلي اجراي بهينه مهار تهاي ورزشي به وجود سه نوع آمادگي جسماني ، مهارتي و رواني وابسته است .
در تعاريف مختلف از روانشناسي ورزش اغلب دو حوزة بهداشت رواني و بهبود عملکرد ورزشي در نظر گرفته شده است ، ازاين رو استفاده از پرسشنامه هاي روانشناسي ورزش براي سنجش آمادگي رواني و مهارتهاي رواني ورزشکاران ميتواند مدنظر قرار گيرد.
Evaluation of a mental skills training programme for high school rugby players: sport and exercise psychology.
Durand-Bush, Natalie, Salmela, John H, & Green-Demers, Isabelle.