چکیده:
بیتوجهی به برخی اهداف ها مانند ارزشهای زیستمحیطی و اجتماعی کاربریهای مختلف زمین و نقصان در کمی کردن ارزشهای غیرمصرفی و زیستمحیطی زمین که بتواند قابل مقایسه با ارزش تولیدی و تجاری آن شود، منجر به تصمیم گیری های نادرستی در تبدیل اراضی کشاورزی به شهری یا صنعتی شده است که برگشتناپذیر هستند. در استان مازندران نیز با وجود اراضی کشاورزی بسیار حاصلخیز و طبیعت منحصر بهفرد آن، توسعه گردشگری به شکل نابسامان موجب افزایش تقاضا برای مسکن دوم یا ویلا و تغییر کاربری گسترده زمینهای کشاورزی شده است که اثرگذاری های زیانبار اقتصادی، اجتماعی و زیستمحیطی فراوانی را برای منطقه در بر دارد در این بررسی به برآورد ارزش خدمات غیرمصرفی زمینهای کشاورزی این استان از منظر ساکنان مناطق شهری پرداخته شد که این ارزش با تبدیل این زمینها به ساختمان به کلی از بین میرود و یکی از زیانهای این پدیده مهم میباشد. بر اساس نتایج این تحقیق متوسط تمایل به پرداخت ساکنان این مناطق برای حفظ هر هکتار زمین کشاورزی بسته به نوع زمین از 6/ 22 میلیون ریال برای زمین دیم تا 268/ 113 میلیون ریال برای باغ متغیر میباشد و میانگین تمایل به پرداخت برای حفظ هر هکتار شالیزار در این منطقه، 119/ 105 میلیون ریال در سال میباشد. این ارقام گویای ارزش بالای منافع غیربازاری زمینهای کشاورزی برای ساکنان مناطق شهری این منطقه میباشد که متاسفانه در تحلیلهای فایده-هزینه پروژه های ملی نادیده گرفته میشود.
Neglecting objectives such as environmental and social values of various land use, has resulted in irreversible conversion of agricultural lands to urban and industrial lands. In Mazandarn province despite the existence of very fertile agricultural lands and unique nature, abnormal development of tourism has caused increase in demands for second home and villa and extensive change in agricultural land use that may have considerable economic, social and environmental damages for this region. This study estimate value of non-use services of agricultural lands form residents viewpoint, which will be completely disappeared by building. Results show that, depend on type of land, resident’s willingness to pay to preserve agricultural lands varies up 22.6 million Rial for dry lands to 113.26 million Rial for gardens. Average willingness to pay for paddy fields, is estimated to be 105.119 million Rial. The results indicate agricultural lands have high non-market benefits that not considered in cost-benefit analysis of national projects.
خلاصه ماشینی:
در استان مازندران نیز با وجود اراضی کشاورزی بسیار حاصلخیز و طبیعت منحصر به فرد آن ، توسعه گردشگری به شکل نابسامان موجب افزایش تقاضا برای مسکن دوم یا ویلا و تغییر کاربری گسترده زمین های کشاورزی شده است که اثرگذاری های زیان بار اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی فراوانی را برای منطقه در بر دارد در این بررسی به برآورد ارزش خدمات غیرمصرفی زمین های کشاورزی این استان از منظر ساکنان مناطق شهری پرداخته شد که این ارزش با تبدیل این زمین ها به ساختمان به کلی از بین میرود و یکی از زیان های این پدیده مهم میباشد.
اما در بسیاری از موارد کالاهای عمومی و خدمات زیست محیطی در بازار عرضه نمیشوند و کالای جایگزین مناسب نیز برای آن وجود ندارد و به این ترتیب سراغ روش ترجیح های بیان شده خواهند رفت و با ایجاد بازارهای فرضی اطلاعات لازم را از مصرف کنندگان کسب مینمایند که در این ارتباط دو روش وجود دارد که در بررسی تجربی مورد استفاده قرار گرفته اند که شامل روش های ارزش گذاری مشروط ٧(CVM) و روش آزمون انتخاب ٨(CE) میباشد.
al (1995) Stated Preference Approaches For Measuring Passive Use Values: Choice Experiment Versus Contingent Valuation, Staff Paper.