چکیده:
نقد رتوریکی در چند دهه اخیر به عنوان روشی برای ارزیابی نامههای کتاب مقدس شناخته شدهاست و منتقدان بسیاری از این رویکرد انتقادی برای مطالعه نامههای مسیحی بهره گرفتهاند. بهغیر از ساختار ارتباطی نامهها -که طبعاً برای تحلیل رتوریکی مناسب است- علت دیگر کاربست نقد رتوریکی برای بررسی نامهها آن است که به نظر میرسد نامههای مسیحی در شیوه نگارش تحت تأثیر قوانین خطابه باستان بودهاند. امروزه برخی از محققان باور دارند که اصول نامهنگاری در دوران باستان تحت تأثیر تعلیمات معلمان خطابه به شیوه خاصی تنظیم شدهاست و این امر شباهتهایی را میان خطابهها و نامهها در دوران باستان به وجود آوردهاست. این نظر اگرچه به طور کامل در محافل آکادمیک پذیرفته نیست، اما گروهی از منتقدان را بر آن داشتهاست تا براساس اصول خطابه باستان به نقد رتوریکی نامههای کتاب مقدس اهتمام کنند. در این مقاله ضمن معرفی مهمترین روشهایی که براساس اصول خطابه باستان در نقد رتوریکی کتاب مقدس پدید آمدهاست، چالشهای موجود در بهکارگیری این روشها را در مطالعات نقد رتوریکی نامه به عبرانیان ارزیابی میکنیم.
In the recent decades, rhetorical criticism has been recognized as a method for the assessment of the letters in the Holy Book and many critics have applied this critical approach in studying Christian epistles. Apart from the communicative structure of the epistles – which is, naturally, fit for rhetorical analysis – another reason for the application of rhetorical criticism in studying the letters seems to be the fact that in their composition, the Christian epistles have been influenced by the principles of ancient oratory. Nowadays, some scholars believe that due to the influence of the instructions of oratory teachers, the principles of letter-writing in the ancient times were regulated in a special style and this has caused similarities between orations and letters in ancient times. Even though this view is not completely accepted in academic circles, it has motivated some scholars to attempt rhetorical analyses of the epistles of the Holy Book following the principles of ancient oratory. The present article first introduces the most important methods that, based on the principles of ancient oratory, have emerged in the rhetorical criticism of the Holy Book and, then, assesses the existing challenges in applying these methods in studies on the rhetorical criticism of the Epistle to the Hebrews.
خلاصه ماشینی:
معرفی روش های مبتنی بر خطابه باستان در نقد رتوریکی کتاب مقدس و بررسی چالش های به کارگیری آنها در مطالعات نامه به عبرانیان 1 محمد احمدی 2 دکتر تقی پورنامداریان تاریخ دریافت : ٩٦/٦/١٢ تاریخ پذیرش : ٩٦/٨/١٤ چکیده نقد رتوریکی در چند دهه اخیر به عنوان روشی بـرای ارزیـابی نامـه هـای کتـاب مقـدس شـناخته شده است و منتقدان بسیاری از این رویکرد انتقادی برای مطالعه نامه های مسیحی بهره گرفتـه انـد.
رویکردی که قبل از ١٩٧٥ در میان منتقدان این حوزه رایج بود، صرفاً تحلیـل رتوریکی کتاب مقدس بر پایه سبک شناسی بوده است و منتقدان بیشتر ارزیابی و طبقه بندی صناعات بلاغی را در دست بررسی داشته اند، برای مثال کنت کـانتز٢ در مقالـه ای بـا عنـوان «سهم نقد رتوریکی در فهمیدن کتاب اشیعا»٣، این شیوه را اختیار می کند و تفسیرِ دقیقـی درباره ویژگی های سبکی بخش ٥١ اشعار کتاب اشعیا در عهد عتیق ارائه می دهد.
در این مقاله ما صرفاً روش هایی را بررسی خواهیم کـرد کـه بـر پایـه اصـول خطابه در مطالعات نقد رتوریکی کتاب مقدس پدید آمده اند و سپس چالش هـای بـه کـارگیری این روش ها را در مطالعات نامه به عبرانیان ارزیابی خواهیم کرد.
پیش از این گفته شد که این روش ها بر پایه این فـرض در مطالعات نقد رتوریکی کتاب مقدس پدید آمدند که اصول نامه نگاری در دوران باستان تحـت تأثیر نظریه های معلمان خطابه بوده است .
New Testament Interpretation through Rhetorical Criticism, Chapel Hill: University of North Carolina Press.