چکیده:
شناخت دقیق و همه جانبۀ هر پدیداری - بویژه پدیدارهای هنری - در کنار دیگر ملزومات، نیازمند دیدگاهی
تاریخی نسبت به آن پدیدار نیز هست. به بیانی دیگر، اگر سودای شناخت یک اثر یا یک جنبش هنری خاص
را در سر داشته باشیم و به همراه بررسی ویژگی های فرمال آنها، به مطالعۀ زمینه های تاریخی شکل دهندۀ
آن آثار و جنبش ها نپردازیم، دچار اشتباهی بزرگ شده ایم و هرگز به شناختی فراگیر دست نخواهیم یافت. از
این رو، در این پژوهش نیز به دنبال یافتن «بستر تاریخ هنری » برای مجسم ههای مفصلی ) 54 - 1348 ( محسن
وزیری مقدم - به عنوان نمونه هایی برجسته از آثار هنرمندان نوگرای ایرانی - بوده ایم. برای رسیدن به این
مقصود، با روشی توصیفی - تحلیلی و در دو بخش به این موضوع پرداخته ایم: در بخش اول، سیر تحول
آثار این هنرمند از ابتدا تا عزیمت او به پاریس در سال 1347 ) 1968 ( و خلق مجسمه های حرکتی/مشارکتی
)مجسمه های مفصلی( بلافاصله پس از بازگشت او از فرانسه مورد مطالعه قرار گرفته است و کوشید هایم
تا نشان دهیم که چگونه او تا پیش از رفتن به پاریس به عنوان هنرمند مجسمه-ساز فعالیت های خود را
آغاز کرده و به فرم و بیانی خاص در این هنر نیز دست یافته است؛ و در بخش دوم، با ترسیم نمایی کلی
از جوّ هنری پاریس در دهه های پنجاه و شصت؛ تلاش کرده ایم آن شرایط تاریخ هنری ای که بستر ظهور
آن دو مفهوم اساسی )یعنی حرکت در اثر هنری و مشارکت مخاطبان در ایجاد آن حرکت( در مجسمه های
وزیری مقدم شده اند را آشکار کنیم. نتایج این پژوهش نشان می دهد که اگرچه مجسمه های مفصلی وزیر یمقدم
در سال های پس از بازگشت او از فرانسه - و در ایران - ساخته شده اند، اما از منظری تاریخ هنری، به زمینۀ
تاریخی هنر حرکتی/مشارکتی فرانسه در دهه های پنجاه و شصت تعلق دارند و باید در آن بستر مورد مطالعه
قرار گیرند.