چکیده:
دسترسی پیوسته و مطمئن به غذا فرآیندی نیست که خود به خود قابل حصول باشد. امنیت غذایی نه تنها مستلزم عرضهی کافی مواد غذایی است، بلکه ناظر بر توزیع عادلانهی غذا و درآمد به منظور دستیابی همگان به آن نیز هست. قبول این مفاهیم پیامد مهمی بر تدوین سیاستها دارد. لذا نیاز است تا دولت اقدامات لازم برای رسیدن به حق غذای کافی و توزیع عادلانهی درآمد از راههای مناسب را به عنوان سیاستهای مورد نظر انجام دهد. هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر سیاستهای حمایتی دولت از تولیدکنندگان برنج بر امنیت غذایی خانوارهای شهری در طی سالهای 1389-1368 است. محاسبهی میزان حمایتهای اعمال شده از جانب دولت با استفاده از شاخص PSE برآورد شده است. نتایج حاصل از برآورد PSE نشان داد که در طی دورهی مورد مطالعه سیاستهای حمایتی از تولیدکنندگان برنج در طول دورهی مورد بررسی روند صعودی داشته و در سال 1389 به بیشترین مقدار خود رسیده است، همچنین نتایج حاصل از بررسی اثر سیاستهای حمایتی برنج بر امنیت غذایی خانوارهای شهری در قالب یک الگوی ARDL نشان داد که در کوتاه مدت و بلندمدت سیاست-های حمایتی دولت از برنج امنیت غذایی خانوارهای مذکور را افزایش میدهد.
Importance of Rice producers supporting government policies to food security of urban households in Iran: In order to have reliable access to food supply the government needs to enforce a policy which is a continuous and reliable process that is obtainable to every one. Food security requires not only the food supply, but also refers to the equitable distribution of food and household income. The aim of this study was to evaluate the impact of government support policies for Rice producers on food security of urban households during 1368 to 1389. The amount of government support was estimated by using PSE index. Results of the effect of Rice producers support policies on food security of urban households in the form of an ARDL model indicated that in the short-term and long-term government support policies of Rice will increase household food security.
خلاصه ماشینی:
نتایج به دست آمده از برآورد PSE نشان داد که در دوره ی مورد بررسی سیاست های حمایتی از تولیدکنندگان برنج روند افزایشی داشته و در سال ١٣٨٩ به بیشترین میزان خود رسیده است ، همچنین نتایج به دست آمده از بررسی تأثیر سیاست های حمایتی برنج بر امنیت غذایی خانوارهای شهری در قالب یک الگوی ARDL نشان داد که در کوتاه مدت و بلندمدت سیاست های حمایتی دولت از برنج امنیت غذایی خانوارهای یاد شده را افزایش میدهد.
با توجه به اینکه در بررسیهای صورت گرفته سیاست های حمایت از بخش کشاورزی بر مبنای TSE (حمایت از کل بخش کشاورزی) و AMS، (شاخص کل حمایت ) محاسبه و تأثیر آن ها بر امنیت غذایی بررسی شده است و همچنین با توجه به اهمیت قابل ملاحظه ی برنج در امنیت غذایی خانوارهای کشور، این پژوهش سعی دارد تا تأثیر سیاست های حمایتی دولت از محصول برنج را بر مبنای شاخص حمایت از تولیدکننده (PSE) برآورد کرده و سپس تأثیر آن را بر امنیت غذایی خانوارهای کشور به تفکیک شهری و روستایی در قالب یک مدل اقتصادسنجی ارزیابی کند.
جدول (٧) نتایج برآورد مدل ECM تابع امنیت غذایی مناطق شهری (محصول برنج ) ARDL (به تصویر صفحه رجوع شود) منبع : یافته های تحقیق نتیجه گیری و پیشنهادها در این پژوهش ، تأثیر سیاست های حمایتی دولت از تولیدکنندگان برنج بر امنیت غذایی خانوارهای شهری با استفاده از الگوی ARDL در بازه ی زمانی ٨٩-١٣٦٨ مورد بررسی قرار گرفت .