چکیده:
هدف اصلی این پژوهش، بررسی تأثیر وضعیت مالی بر نسبتهای ریسک دارایی در بانکهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1394 الی 1396 میباشد. جامعه آماری آن کلیه بانکهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بوده که از میان آنها 15 بانک از طریق سرشماری انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل دادهها و آزمون فرضیات از روش تحلیل عاملی تاییدی با استفاده از نرم افزار PLS استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون در قالب مدلهای معادلات ساختاری و دادههای پانل مورد بررسی قرار گرفت. نتایج مدلبندی معادلات ساختاری نشان داد که وضعیت مالی بر نسبتهای ریسک دارایی، نسبت سرمایه کلی تعدیل شده، نسبت سرمایه نوع اول و نسبت ریسک اعتباری تأثیر معنیداری دارد. همچنین با توجه به نتایج ضرایب مدل رگرسیون رابطه متغیرهای سودآوری، بدهی و نقدینگی با نسبت سرمایه کلی تعدیلشده، نسبت سرمایه نوع اول و ریسک دارایی معنیدار و نسبت ریسک اعتباری با متغیر نقدینگی رابطه معنیدار دارد.
The main purpose of this research is investigating the impact of financial position on risk asset ratios the banks accepted in Tehran Stock Exchange during the years 2015 to 2017. The population of the banks listed on the Tehran Stock Exchange, of which 15 banks were selected through census. The results of the test were evaluated in the form of structural equation models and panel data. For data analyses we used PLS software. The results of Structural equation modeling was indicated that the financial position has significant impact on the risk assets ratios, total regulatory capital ratio, the tier 1 capital ratio and Risk of credit ratio. Also according to the results of the coefficients regression model, there is a significant relationship between profitability, debt and liquidity variables with total regulatory capital ratio, the tier 1 capital ratio and risk assets, and Risk of credit ratio has significant relationship with liquidity variable.
خلاصه ماشینی:
هدف از اين تحقيق بررسي تأثير وضعيت مالي (کـه بوسـيله شـاخص هاي کيفيـت داراييهـا، سودآوري، بدهي و نقدينگي اندازه گيري ميشود) برداراييهـاي پـر ريسـک (براسـاس شـاخص هاي کفايت سرمايه : نسبت سرمايه کلي تعديل شده ، سرمايه نوع اول ، ريسک اعتباري) است .
با توجه به مقادير آماره t و مقدار احتمال براي ضرايب متغيرهاي مستقل در مدل ، چنين نتيجه ميگيريم که بين متغير وابسته TRCR و متغيرهـاي Profitability،Debt و Liquidity ارتبـاط معنيداري وجود دارد و مقدار ثابت در اين مدل نيـز معنـيدار ميباشـد.
با توجه به مقادير آماره t و مقدار احتمال براي ضرايب متغيرهاي مستقل در مدل ، چنين نتيجه ميگيريم که بين متغير وابسـته TCR١ و متغيرهـاي Profitability،Debt و Liquidity ارتبـاط معنيداري وجود دارد و مقدار ثابت در اين مدل نيـز معنـيدار ميباشـد.
به عبارتي با اطمينان ٩٥ درصد ميتـوان ادعـا کـرد وضـعيت مـالي بـر روي نسبت سرمايه کلي تعديل شده تاثير معنيداري دارد و با توجه به علامت بار عاملي (يا آماره T) نوع اين ارتباط مستقيم ميباشد.
به عبارتي با اطمينان ٩٥ درصد ميتوان ادعا کرد وضعيت مالي بر روي نسبت سرمايه نوع اول تـاثير معنيداري دارد و با توجه به علامت بار عاملي (يا آماره T) نوع اين ارتباط مستقيم ميباشد.
به عبارتي با اطمينان ٩٥ درصد ميتوان ادعا کرد وضعيت مالي بر روي نسبت نسبت ريسک اعتباري تاثير معنيداري دارد و با توجه به علامت بار عاملي (يا آماره T) نوع اين ارتباط مستقيم ميباشد.
به عبارتي با اطمينان ٩٥ درصد ميتوان ادعا کرد وضعيت مالي بر روي نسبت نسبت ريسک دارايـي تاثير معنيداري دارد و با توجه به علامت بار عاملي (يا آماره T) نوع اين ارتباط مستقيم ميباشد.