چکیده:
شواهد متعددی در مورد تاثیر حرکتهای جمعی بر تحولات نهادی-فناورانة صنایع وجود دارد. با این حال، تاکنون پژوهشهای «نظاممند» اندکی توانستهاند «تنوع و میزان» حرکتهای جمعی در این تغییرات را توضیح دهند. پژوهش حاضر ضمن ارائه چارچوبی برای تحلیل «نظاممندِ» تنوع و میزان فعالیتهای جمعی در شکلگیری بنگاههای علممحور زیستدارو، به عنوان مهمترین تغییر نهادی در صنعت زیستداروی ایران، میزان جمعی بودن فعالیت «کارآفرینان نهادی» در طیف متنوعی از اقدامات نهادی مورد بررسی قرار داد و تلاش کرد به این سوال پاسخ دهد که تا چه حد تغییر قاعده بازی برای حرکت از صنایع سنتی به سمت صنایع دارای قابلیت نوآورانه متاثر از حرکتهای جمعی است. این مقاله از نوع کیفی است و دادههای آن بر اساس مصاحبه هدفمند با 57 نفر از افراد تاثیرگذار در این صنعت گردآوری شدند. نتایج پژوهش، از طریق تحلیل زمینه و کدگذاری یافتهها بدست آمدند. صنعت داروسازی ایران، صنعتی است که در تجاریسازی «زیستشبیهداروها» موفقیت چشمگیری داشته است. این موفقیت، بیش از هر چیز نتیجة وقوع یک تغییر نهادی قابل توجه، از «شرکتهای تامینمحور دولتی» به سمت «شرکتهای علممحور خصوصی» بوده است. یافتههای پژوهش حاضر نشان میدهد که در پسِ شکلگیریِ این بنگاههای علممحور، چهار اقدام نهادی مهم وجود دارد و شبکهای از افراد و کنشگران کلیدی (کارآفرینان نهادی) از بخشهای خصوصی و دولتی و به صورت رسمی یا غیررسمی در تحقق تکتک این کارنهادها حضور داشتهاند و هیچیک از اقدامات نهادی بررسی شده به تنهایی از سوی کارآفرینان نهادی یک بخش توسعه نیافتهاند.
There is a wide range of evidence emphasizing the role of collective action in the process of institutional change. Collective collaboration as well as individualistic profit-seeking activities of entrepreneurs are two complementary wings of institutional and technical change in innovation systems. In this paper, based on empirical evidence from Iran bio-pharmaceutical sector, we develop a framework to link the institutional change of innovation systems to practices and institutional entrepreneurs (IEs). Then we use the framework to see to what extent IEs' practices are collective. We analyze institutional change as a shift from supplier-dominated governmental firms to science-based private firms. After that, we analyze four practices as mainly influential practices with institutional change effects, and finally we elaborate on IEs who are actively involved in directing the practices. Our analysis shows that in all the practices, collective action has been influential. We also find that there is a network of entrepreneurs involved in all the practices. These IEs are from both governmental and non-governmental organizations and play formal as well as informal roles in directing the practices. Our analysis criticizes both government-centric and individualistic views of institutional and technical change in catching up on innovation systems.