چکیده:
زمین باستان شناسی ابزاری توانمند در بازشناسی تعامل چشم انداز طبیعی و فرهنگی یک منطقه است. مهم ترین پرسش در این پژوهش، چگونگی تعامل زیستگاه های دشت شوشان و نظام آبی آن در دوره پیش از شهرنشینی بزرگ مقیاس منطقه است. در این مقاله، خلاصه ای از یک بررسی زمین باستان شناختی اخیر ارایه شده که فرضیه رایج تاثیر فرهنگی میان رودان (بین النهرین) بر شوشان در تغییر الگوی زیستگاهی در هزاره های پنجم تا دوم پیش ازمیلاد، را به چالش می کشد. این بررسی در دو سطح خرد و کلان، با کمک صدها رخنمود و پنجاه و یک مغزه، نهشته گذاری جریان های آبی کهن منطقه را بازشناسی کرده و با شواهد باستان شناختی از ۱۰ زیستگاه در شوشان بزرگ تکمیل کرده است. این نمونه های رسوب در آزمایشگاه تجزیه و تحلیل شده و برخی نیز به روش تابش گرمایی تاریخ گذاری شده اند. درنهایت، برهمکنش (تعامل) تغییر مکانی الگوی زیستگاهی و جریان های آبی با کمک نرم افزار GIS تحلیل فضایی شده است. نتیجه این تحلیل دست کم سه نکته را تایید می کند: نخست، حرکت باختری جریان های آبی شوشان هم زمان با دوره روستانشینی پسین؛ دوم، همسویی بی واسطه این تغییر نظام آبی و تغییر مکانی الگوی زیستگاهی در سطح خرد و کلان؛ سوم، تفاوت چشمگیر چشم انداز طبیعی شوشان و میان رودان در این دوره. بدین ترتیب، تاثیر بی واسطه چشم انداز طبیعی در تغییر الگوی زیستگاهی شوشان و نیز واکنش فرهنگی به این تغییرات به شکل سازگاری با چشم انداز از دیدگاه کنام سازی و درهم تنیدگی بحث می شود. در پایان بر اهمیت روزافزون بررسی های هدفمند زمین باستان شناختی به ویژه در ایران تاکید شده است. نتیجه پژوهش پیش رو این گمان را تقویت کرده که نظام آبی این منطقه درطول این دوره بر اثر یک عامل بیرونی از تعادل خارج شده و ارتباط جریان های آبی کهن با یکدیگر در این منطقه را برای مدتی مختل کرده است.
This paper presents a summary of a recently conducted geoarchaeological survey in the Susiana plains in southwest Iran. Here, the question of subsequent interaction of human settlements and their riverine landscape of the Greater Susiana region (roughly equivalent to modern Khuzestan) in the Later Village and the Early-historical periods (~ fifth to second millennium BCE) has been chosen as a case study. This study challenges the idea of the cultural expansion from South-Mesopotamia and its direct socio-political involvement in the spatial evolution patterns in Susiana in this timespan. It also offers an alternative interpretation: the riverine landscape and its spatial interaction with the settlement system. It has been suggested that the Later village settlements of Susiana were greatly influenced by the physical changes of the riverine landscape in their spatial development. This paper examines this hypothesis via geoarchaeological methods from the macro-level such as remote sensing to micro-level such as laboratory analysis of sediment logs to address this issue. The results of this study confirm three main points: (i) the westward migration of active watercourses in the mentioned time span; (ii) the direct correlation of this event with the spatial evolution of the studied settlements; and (iii) the overall differences between the neighboring plains of Susiana and south Mesopotamia in their geomorphological response to their fluvial evolution.
(
, 
, 
)
