چکیده:
در پی تحول در شیوه زندگی، نیاز به خدمات گوناگون نیز افزایش یافته و جهت مطابقت با شرایط جدید و دستیابی به توسعهای پایدار، ساماندهی بافتهای فرسوده اهمیت بیشتری مییابد. هدف پژوهش حاضر نیز ساماندهی کالبدی، فرهنگی- اجتماعی بافت فرسوده شهری با رویکرد توسعه پایدار شهری در شهر آمل میباشد. از نظر قلمرو زمانی، مطالعه در این محدوده در سالهای1393و 1394 است. در این پژوهش کاربردی و توسعهای از روشهای توصیفی، اسنادی و همبستگی استفاده شده است. حجم نمونه در این پژوهش نیز 304 نفر روسای خانوار در بافت فرسوده و 30 نفر کارشناسان مربوطه میباشد. به منظور گردآوری اطلاعات، از پرسشنامهها، نقشه محلات، منابع کتابخانهای و همچنین بازدید میدانی استفاده شده است. نتایج جمعآوری شده از پرسشنامهها با استفاده از نرمافزار SPSSو آزمونهای آماری مورد ارزیابی قرار گرفته و از نتایج پرسشنامه کارشناسی در تکنیک SWOT بهره برده شده است. بنابراین با توجه به نتایج حاصله از تحقیق، الگوی پیشنهادی مداخله با تکیه بر توسعه پایدار شهری ارائه گردیده است.
Following the change in lifestyle, the need for various services also increased, and to comply with the new requirements and to achieve sustainable development, organizing the worn-out textures has becomes more important. The purpose of this study was organizing the physical, social, and cultural development worn-out texture using sustainable urban development approach in Amol. Considering the time of conducting this study the research was fulfilled during the years 1393 and 1394. In this applied research descriptive and documentation methods as well as correlation analysis were used. The sample size of this study consisted of 304 heads of households living in worn-out textures and 30 relevant experts. To collect the data, questionnaires, the neighborhood map, library resources as well as field visits were used. The obtained results were analyzed using SPSS software and statistical tests and the results of the questionnaire, were used in the SWOT. Thus, according to the results of research it was concluded that the proposed intervention model has been presented based on sustainable urban development.
خلاصه ماشینی:
بافت فرسوده در آمل ، دارای قدمتی ٣٠٠ ساله بوده و توسط نوسازیهای دوره پهلوی اول و دوم کاملا احاطه شده است (پژوهش عمران،١٣٨٥) و با وسعت تقریبی ٤٠٤ هکتار و جمعیت ٢٠٠٧٣ نفر و با تعداد خانوار ٥٢٨٢ و بعد خانوار ٣/٨ (سالنامه آماری استان مازندران ، ١٣٩٠) همانند دیگر شریانهای تاریخی به لحاظ مکانی در مرکز ثقل هندسی شهر واقع گردیده و به دلیل نارساییهای کالبدی، زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی موجب شده است که کیفیت زندگی در این مناطق نسبت به سایر مناطق شهری از نظر کیفی در سطح پایین تری قرار داشته و در چرخه فرسودگی و روبه زوال رفتن قرار گیرد.
(به تصویر صفحه رجوع شود) نقشه (٢): محلات و مراکز اصلی بافت فرسوده آمل (منبع : سازمان بهسازی و نوسازی شهرداری آمل ، ١٣٩٤) در طول سالیان، نه تنها بیشتر جمعیت اصلی و بومی خود را از دست داده، بلکه به محل استقرار مهاجرین کم درآمد، استقرار ساکنان غیر بومی و مهاجران روستایی و حتی اتباع بیگانه نظیر افاغنه ، که به دنبال ارزانترین نقاط شهری برای سکونت بودهاند، تبدیل شده است (سلطان زاده، ١٣٨٨: ٣).
کل جمعیت در بافت فرسوده در (به تصویر صفحه رجوع شود) (منبع : سالنامه آماری استان مازندران، ١٣٩٠) (به تصویر صفحه رجوع شود) فرمول (٢): حجم نمونه با استفاده از روش کوکران ٦- نتایج و بحث نتایج آنالیز واریانس یک طرفه مطابق جدول (١) نشان داد که میان هر یک از مؤلفه های مدل تحقیق نسبت به محلات مختلف و نیز میان ارزیابی کلی ساکنین نسبت به هر یک از محلات، اختلاف معناداری موجود است (٠/٠٥> p).