چکیده:
زمینه: تحقیقات پیشیین به بررسی ارتباط بین تواناییهای شناختی و هیجان خواهی پرداخته اند ، اما پیرامون بررسی تفاوت توانایی شناختی و هیجان خواهی در افراد با ریسک پذیری بالا و ریسک پذیری پایین شکاف تحقیقاتی وجود دارد. هدف: هدف از این پژوهش بررسی تفاوت توانایی شناختی و هیجان خواهی افراد دارای ریسک پذیری بالا و ریسک پذیری پایین بود. روش: پژوهش از نوع مقایسه ای بود. جامعه آماری از بین دو دسته از خلبانان هلی کوپتر و مسافربری انتخاب گردید، 150 نفر به روش نمونه گیری دردسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش عبارتند از: پرسشنامه هیجان خواهی زاکرمن (1978) و توانایی شناختی نجاتی (1392). داده ها با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیری (مانووا) تحلیل شد. یافته ها: بین توانایی شناختی و هیجان خواهی افراد دارای ریسکپذیری بالا و افراد دارای ریسک پذیری پایین تفاوت معنادار وجود دارد (0.001>p). نتیجه گیری: خلبانان هلی کوپتر از توانایی شناختی بالاتری برخوردار بودند و هیجان خواهی بیشتری را نسبت به خلبانان مسافربری تجربه میکردند.
Background: Antecedent research has examined the relationship between cognitive abilities and excitement, but there is a study of the difference between cognitive ability and excitability in people with high risk and low risk of research gaps.Aims: The purpose of this study was to investigate the difference between cognitive ability and emotion seeking in high risk and low risk individuals. Method: This was a comparative study. The population of the study was selected from two categories of helicopter and passenger pilots. Research tools include: Zuckermanchr('39')s Emotion-seeking Questionnaire (1978) and Neural Cognitive Ability Questionnaire (2013). Data were analyzed using multivariate analysis of variance (MANOVA). Results: There was a significant difference between cognitive ability and emotion seeking in high risk and low risk individuals (PConclusions: People with high cognitive ability experienced more emotion seeking.