چکیده:
زمینه: مطالعات متعددی به تأثیر شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و بررسی راهبردهای مقابله ای، افسردگی و افکار خودکشی پرداخته اند. اما پیرامون بررسی تأثیر شناختدرمانی مبتنی بر ذهنآگاهی بر راهبردهای مقابلهای، افسردگی و افکار خودکشی دانشجویان شکاف تحقیقاتی وجود دارد. هدف: بررسی تأثیر شناختدرمانی مبتنی بر ذهنآگاهی بر راهبردهای مقابلهای، افسردگی و افکار خودکشی دانشجویان بود. روش: پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان کارشناسی دختر و پسر دانشگاه پیامنور کرمانشاه در نیمسال دوم تحصیلی 98-1397 بود. 24 دانشجو به صورت نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (12 نفر) جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه های راهبردهای مقابله ای لازاروس و فولکمن (۱۹۸۴)، افسردگی بک ویرایش دوم (۱۹۹۶)، افکار خودکشی بک (1979) و جلسات شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی (ون سون، نیکلیک، پوپ و پاور، 2011). دادهها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره تحلیل شدند. یافته ها: شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی به طور معناداری منجر به کاهش راهبردهای هیجان مدار، افسردگی و افکار خودکشی در دانشجویان شد (0/01 >P). نتیجه گیری: دانشجویانی که در جلسات شناختدرمانی مبتنی بر ذهنآگاهی شرکت داشتند نمرات پایین تری در راهبردهای مقابلهای، افسردگی و افکار خودکشی کسب کردند.
Background: Numerous studies have examined the effect of cognitive therapy based on mindfulness and the study of coping strategies, depression, and suicidal ideation. However, there is a research gap in the study of the effect of cognitive-based cognitive-cognitive therapy on cognitive coping strategies, depression, and studentschr('39') suicidal thoughts. Aims: To investigate the effect of cognitive-based cognitive-cognitive therapy on coping strategies, depression and studentschr('39') suicidal thoughts. Method: The research was semi-experimental with pre-test-post-test design with control group. The statistical population of the study was all male and female undergraduate students of Payame Noor University of Kermanshah in the second semester of 2018-2019. 24 students were randomly selected as a sample and randomly assigned to two experimental and control groups (12 people). The research instruments included: Lazarus and Volkman (1984) coping strategies questionnaires, Beckchr('39')s second edition of Depression (1996), Beckchr('39')s Suicidal Thought (1979) and mindfulness-based cognitive therapy sessions (Van Soon, Niklik, Pop, and Pop & Power, 2011). Data were analyzed using multivariate analysis of covariance. Results: Mindfulness-based cognitive therapy significantly reduced studentschr('39') emotion-driven strategies, depression, and suicidal ideation (PConclusions: Students who participated in cognitive, mindfulness-based cognitive therapy sessions scored lower on coping strategies, depression, and suicidal ideation.