چکیده:
یکی از معروفترین نظریات در زمینه آینده شهر و شهرنشینی، نظریه «اکیومناپلیس» است که در سال 1967 توسط «داکسیادیس» ارائه شد که مشروح آن در کتاب «عقاب دوسر؛ از گذشته تا آینده اسکان بشر» انتشار یافته است. داکسیادیس به کمک محاسبات جمعیتی اثبات میکند که در قرن 21، الگوهای مختلف سکونتگاهی از روستاها گرفته تا مادرشهرها و مگالاپلیسها، یک سیستم جهانشهری تشکیل میدهند که در آن منظومه، رشد شهرها به «پیوستگی فیزیکی» آنها تا مرحله ایجاد مگالاپلیسها منجر خواهند شد و سرانجام از پیوستن این مگالاپلیسها به یکدیگر، یک شبکه شهری جهانی یکپارچه با نام اکیومناپلیس تشکیل میشود. اکیومناپلیس نظریهای نیست که یک بار طرح و رها شده باشد، بلکه طی چند دهه گذشته موسسهای با نام داکسیادیس مرتبا این نظریه را به روز میکند.در این مسیر مقاله حاضر نیز قصد دارد تا با توجه به مفهوم جهانیشدن شهرها، به بازنگری نظریه فوق بپردازد. بر این اساس با تجدید نظر در مبانی نظری اکیومناپلیس مانند جمعیت آینده شهرنشین و همچنین انطباق آن با مفهوم جهانیشدن شهرها، این نتیجه حاصل میشود که در پیوستگی مگالاپلیسها در آینده، بیش از آنکه پیوند فضایی از طریق پیوستگی فیزیکی صورت پذیرد، پیوستگی از طریق پیوند مجازی شامل «ارتباطات از راه دور» و «ارتباطات از طریق خطوط هوایی» مطرح خواهد بود.
خلاصه ماشینی:
داکسياديس به کمک محاسبات جمعيتي اثبات ميکنـد کـه در قـرن ٢١، الگوهـاي مختلـف سـکونتگاهي از روستاها گرفته تا مادرشهرها و مگالاپليس ها، يک سيستم جهانشهري تشکيل ميدهند که در آن منظومه ، رشد شهرها به «پيوستگي فيزيکي» آنها تا مرحله ايجاد مگالاپليس ها منجر خواهند شد و سرانجام از پيوستن اين مگالاپليس ها به يکديگر، يک شبکه شهري جهاني يکپارچه با نام اکيومناپليس تشکيل ميشود.
١ استاديار گروه شهرسازي دانشگاه علم و صنعت ايران ٢ کارشناس ارشد شهرسازي ، گرايش برنامه ريزي شهري و منطقه اي ١- مقدمه تاکنون نظريات بسياري درباره آينده شهر و شهرنشيني ارائه شده است که هر کدام از اين نظريات با توجـه بـه خاستگاه نظريه پرداز آن، بخشي از مساله را پررنگ ديده و بر آن تاکيد کرده اند.
در ادامه به طور خاص بر مفهوم مگالاپليس در نظريـه اکيومنـاپليس تاکيـد مـي شـود و در وهلـه بعـد مفهـوم شـهر و شهرنشيني در روند جهاني شدن به عنوان مفهومي که پس از طرح نظريه اکيومناپليس مورد توجه قرار گرفته اسـت ، بررسي ميگردد.
ms) داکسياديس در مورد آينده شهرها و توسعه شهري معتقد اسـت کـه در قـرن ٢١، الگوهـاي مختلـف شـهري و 8 گونه هاي مختلف سکونتگاهي از کوچکترين واحد يعني روستا تا بزرگترين آن يعني مادرشهرها و مگـالاپليس هـا ، در داخل يک سيستم جهاني در ارتباط با يکديگر قرار ميگيرند که اين سيستم جهانشهري ، اکيومنـاپليس نـام دارد.