چکیده:
فرآیند جهانیشدن ابعاد مختلف زندگی بشر امروز را تحت تأثیر قرار داده است. جهانیشدن با جریان آزاد اطلاعات، ارتباطات و تغییر در تعاملات و ارتباطات از سطح خرد تا کلان، چالشها و فرصتهایی را در مقابل جامعه جهانی ایجاد کرده است. نظریههای جهانیشدن با یک شیفت پارادایمی به سمت نظریههای جهان- محلی شدن حرکت کردهاند. در این پارادایم جدید، پذیرش الگوی تکثرگرایی به عنوان محور اصلی درک و تحلیل درهم آمیختگی ناشی از جهانیشدن شناخته میشود.
در حوزه قومیتها همچون سایر حوزهها، فرآیند جهانیشدن میتواند تاثیرات متفاوت و بعضاً متعارض بر جای بگذارد. برخی از صاحبنظران قائل به درآمیختگی و حتی استحاله خرده فرهنگها و هویتهای قومی، محلی و ملی در فرهنگ غالب و مسلط جهانی هستند اما در مقابل، عدهای از اندیشمندان فرآیند جهانیشدن را سبب ساز افزایش گرایشها و تمایلات قومی، محلی و ملی میدانند.
فرآیند جهانیشدن تکثرگرایی در همه ابعاد را میپذیرد که با پذیرش این اصل، الگوی تکثرگرایی در حوزه فرهنگی و اجتماعی توانایی و ظرفیت حل مسائل و چالشهای احتمالی در حوزه قومیتها را دارد. بر این اساس، مقاله حاضر در چارچوب پاسخگویی مناسب برای این دغدغه، ضمن بررسی دو الگوی همانندسازی و تکثرگرایی، فرض اساسی خود را بر این مبنا استوار نموده است که الگوی تکثرگرایی به عنوان یکی از مولفههای اصلی توسعه همه جانبه و متوازن، کاربردیترین الگو برای همگرایی و انسجام اقوام و اقلیتهای دینی و مذهبی در ایران به شمار میآید.
Globalization process has affected different dimensions of modern life. Globalization with its free flow of information and communications, and changes in interactions and relations from micro to macro levels, has created challenges and opportunities for the global community. Globalization theories have undergone a paradigm shift and moved towards glocalization. In this new paradigm, accepting the pluralistic model is considered as the main axis in understanding and analyzing the interlinking caused by globalization. Like other fields, in the field of ethnic groups, globalization process can have diverse and sometimes conflicting impacts on ethnic groups. Some experts believe in incorporation and even permutation of subcultures and ethnic, local, and national identities in the dominant global culture, while other scholars believe that globalization boosts ethnic, local and national tendencies and orientations. Globalization process accepts pluralism in all aspects and by accepting this principle, cultural and social pluralism is capable of solving possible problems and challenges in the field of ethnic groups. Accordingly, this paper attempts to address this concern by studying the two models of assimilation and pluralism. The main hypothesis of the study is that pluralism, as one of the major components in the symmetric and comprehensive development, is the most practical model for convergence and solidarity of ethnic groups and religious minorities in Iran.
خلاصه ماشینی:
به بيـان ديگر، اين رويکرد، جهاني شـدن را فرآيندي طبيعي مي دانـد کـه در عين ايجاد فضاي رقابتي در همـه ي ابعاد، فرصت هاي تا حدي برابر براي همه ي کنشـگران ، اعم از خرد وکلان در سطوح مختلف محلي ، ملي و بين المللي فراهم مي کند.
توجه محققان رشـته هاي انسان شناسـي و جامعه شناسـي به اين واژه ها به دنبال گسترش مطالعات مربوط بـه گروه هـاي اقليت نژادي ، مذهبي ، زباني و مليت هاي ملي و نژادي به ويژه به دوران محبوبيـت نظريه ي «کوره ي مـذاب »١ برمي گردد(احمدي ، ٣٣:١٣٧٨).
به ديگر سـخن ، فرض بر آن اسـت که تعاريـف مورد نظر براي بحـث قوميت و گروه هاي قومي در آمريکا، در مورد سـاير مناطق جهـان نيز صدق مي کند، اما مي توان گفـت ، عملا امکان ارائه ي تعريـف واحـدي براي اين واژه ها وجـود ندارد.
Virtual Ethic Communities مسلط جهاني گرفته تا امکان افزايش گرايش ها و تمايلات قومي ، محلي و ملي را در برمي گيرد، اشـاره گردد؛ نيز چالش ها و فرصت هايي که اين فرآيند در حوزه ي قوميت ها براي کشورهاي مختلف به ويژه ايران در بردارد، تا حدودي روشن گرديد.
توجه به واقعيت تکثر و تنوع قوميتي در ايران ، به ويژه در عصر جهاني شـدن کـه امـکان تعامل و ارتباط گروه هاي قومي با يکديگر را از طريق شـبکه هاي مجازي و ارتباطي نوين به راحتي فراهم ساخته ، و احتمال شکل گيري هويت هاي مقاومـت در حوزه ي اقوام و اقليت ها و بروز چالش هاي جدي را براي کشـور افزايش مي دهد، بيش از گذشته ضرورت دارد.