چکیده:
اقتصاد ایران در سه دهۀ گذشته تحریمهای اقتصادی مختلفی را تجربه کرده است که ازجمله آنها میتوان به تحریمهای بینالمللی همچون تحریم نفتی، مالی، تجاری و بانکی اشاره کرد. این تحریمها تأثیرات زیادی بر شاخصهای مختلف اقتصاد ایران داشتهاند. هدف این مقاله بررسی تأثیر شدت تحریمها بر فقر در اقتصاد ایران در بازه زمانی 1364-1392 است. همچنین هدف دیگر پژوهش نشان دادن این واقعیت است که علیرغم ادعاهای تحریمکنندگان مبنی بر عدم تأثیرگذاری بر معیشت مردم (به دلیل مستثنا کردن تحریم غذا و دارو)، این تحریمها موجب افزایش فقر مطلق شده و بنابراین بر مردم و بهخصوص اقشار ضعیف تاثیرات زیادی داشتهاند. بدین منظور با تصریح مدل مارکوف سوئیچینگ، شدت تحریمها به همراه سایر عوامل کلان مؤثر بر فقر مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج برآورد مدل نشان داده است که با افزایش درجۀ تشدید تحریمهای اقتصادی، فقر مطلق در کشور افزایش یافته است. با توجه به نتایج پژوهش، ادعای تحریمکنندگان مبنی بر عدم تأثیرگذاری تحریمها بر مردم را نمیتوان پذیرفت. پس لازم است به دلایل حقوق بشری، تحریمهای اقتصادی لغو شوند.
Iran's economy in the past three decades has experienced different economic sanctions including oil embargos and other financial, banking and commercial sanctions. The sanctions have had a high impact on various economic indicators in Iran. The aim of this paper is to evaluate the effect of sanctions intensity on poverty in Iranian economy during the period 1985-2013. Another goal of the study is to show that, despite the claims of the sanctions against livelihoods (due to the exclusion of food and medicine sanctions), these sanctions have led to an increase in absolute poverty, and so on the people, and especially the poorer have been affected. For this purpose, by specifying a Markov-switching model, sanctions intensity, along with other macro factors affecting poverty have been investigated. The estimation results of the model have indicated that by increasing economic sanctions intensity, poverty in Iran has been increased. According to the results of the study, the claim that sanctions cannot be imposed on the people cannot be accepted, therefore economic sanctions need to be abolished for human rights reasons.
خلاصه ماشینی:
از اين رو هدف تحقيق حاضر، بررسي تأثير شدت تحريم بر فقر مطلق است که به نظر مي رسد براي اولين بار براي اقتصاد ايران انجام مي پذيرد و همچنين نوآوري ديگر تحقيق ، استفاده از رويکرد مارکوف ـ سوئچينگ براي مدل سازي فقر است که با توجه به تقسيم سطح نسبت فقر به دو سطح بالا و پايين براي اولين بار در اقتصاد ايران انجام مي شود.
در اين زمينه مطالعۀ عزتي و سلماني (١٣٩٤) که با روش ARDL صورت گرفته بيان مي دارد که رشد توليد ناخالص داخلي بدون نفت سرانۀ نيروي کار در ايران از تحريم هاي اقتصادي تا پيش از تحريم هاي گسترده نفتي و بانکي اخير، اثر مستقيم معني داري نپذيرفته است .
اين تحقيق با شاخص سازي و تعيين وزن (اهميت ) تحريم هاي مختلف که در طول تاريخ بر ايران تحميل شده اند، تأثير تحريم ها را به عنوان متغير مجازي بر رشد اقتصادي ايران با استفاده از روش ARDL براي دورة زماني ١٣٩٢-١٣٥٧ بررسي کرده اند.
هدف از اين مقاله بررسي تأثير شدت تحريم هاي اقتصادي بر فقر مطلق در بازه زماني ١٣٦٤-١٣٩٢ است .
به عبارت ديگر با افزايش درجۀ تشديد تحريم هاي اقتصادي عليه اقتصاد ايران ، فقر مطلق در کشور افزايش يافته است .
به عبارت ديگر با افزايش درجۀ تشديد تحريم هاي اقتصادي عليه اقتصاد ايران ، فقر مطلق در کشور افزايش يافته است .
“The Impact of Economic Sanctions on South African Exports”, Scottish.
“The impact and effectiveness of multilateral economic sanctions: A comparative study”.