چکیده:
افزایش نابرابری و تمرکز درآمدها در طبقههای بالاتر درآمدی دلیل اصلی تنزل استانداردهای زندگی افراد در طبقههای پایینتر درآمدی بهشمار میآید. بنابراین، اتخاذ سیاستهای رویارویی با افزایش نابرابری در پراکنش درآمدها ارتباط مستقیمی با کاهش گسترش فقر در جامعههای فقیرتر و گروههای کمدرآمد خواهد داشت. در این بررسی، با استفاده از مدل خودتوضیح با وقفههای گسترده و دادههای دوره زمانی سالهای 1397-1365 به ارزیابی تأثیر سیاستهای اعتباری بر نابرابری درآمدی در منطقههای روستایی ایران پرداخته شد. نتایج نشان داد که اجرای سیاستهای اعتباری بر کاهش نابرابریهای درآمدی در منطقههای روستایی در کوتاهمدت و بلندمدت تأثیر معنیداری داشته است. همچنین، نتایج نشان داد که افزایش موجودی سرمایه حقیقی بخش کشاورزی و افزایش سهم درآمدها از هزینههای زندگی روستایی باعث کاهش نابرابریهای درآمدی در منطقههای روستایی در ایران میشود. با این وجود، رشد حقیقی بخش کشاورزی و یارانه اقلام کشاورزی از عاملهای افزایش نابرابریهای درآمدی در مناطق روستایی ایران شناخته شد. در نهایت، به منظور کاهش میزان نابرابریهای درآمدی در منطقههای روستایی کشور همزمان با تحقق رشد بخش کشاورزی، آسانگری فرایندهای افزایش سرمایه در بخش کشاورزی با تمرکز بر برخورداری بهرهبرداران خردهپا به سبب پشتوانهسازی دریافت اعتبارات برای آنان و تقویت و تداوم اجرای سیاستهای اعتباری به عنوان پیشنهادهای سیاستی مستخرج از نتایج این بررسی ارائه شد.
Increasing inequality and concentration of incomes in the upper-income classes is the main reason for the decline in living standards of people in the lower-income classes. Therefore, adopting policies to combat rising inequality in income distribution will be directly related to reducing the spread of poverty in poorer communities and low-income groups. In this study, the effect of credit policy on income inequality in rural areas of Iran was evaluated using the approach of the autoregressive distributed lag model (ARDL) and time series data from 1986-2018. The results showed that the implementation of credit policy has had a significant effect on reducing income inequalities in rural areas in the short and long run. Also, the results showed that increasing the real capital stock of the agricultural sector and increasing the share of income from rural living costs reduces income inequalities in rural areas in Iran. However, the real growth of the agricultural sector and subsidies for agricultural items were recognized as factors in increasing income inequality in rural areas of Iran. Finally, in order to reduce income inequality in rural areas of the country, pursuing and continuing the implementation of credit policy due to its sustainable and long-run effects on reducing inequality in rural income distribution in the country is the first policy recommendation in this study. In addition, facilitating capital increase processes in the agricultural sector with a focus on micro-beneficiaries is another policy recommendation in this study that can facilitate the implementation of credit policy by supporting the receipt of credit for micro-owners.
خلاصه ماشینی:
در نهایت ، به منظور کاهش میزان نابرابری های درآمدی در منطقه های روستایی کشور همزمان با تحقق رشد بخش کشاورزی ، آسانگری فرایندهای افزایش سرمایه در بخش کشاورزی با تمرکز بر برخورداری بهره برداران خرده پا به سبب پشتوانه سازی دریافت اعتبارات برای آنان و تقویت و تداوم اجرای سیاست های اعتباری به عنوان پیشنهادهای سیاستی مستخرج از نتایج این بررسی ارائه شد.
به تصویر صفحه رجوع شود شکل (١) روند تغییرپذیریهای توزیع درآمد در منطقه های روستایی ایران Figure (1) The trend of income distribution in rural areas of Iran 1 Credit Policy سیاست های اعتباری همواره جایگاه ویژه ای در برنامه های توسعه داشته اند؛ به گونه ای که اعطای تسهیلات بانکی از جمله عامل های مؤثر و تعیین کننده در رشد و توسعه بخش های اقتصادی به شمار میآید (٢٠١٦ ,.
بنابراین ، در این شرایط ، استفاده از روش اقتصادسنجی خودتوضیح با وقفه های گسترده ٤ (ARDL) که توسط (١٩٩٩) Pesaran and shin معرفی شد، به عنوان بهترین گزینه موجود مطرح میشود که درجه هم جمعی متغیرها در برآورد آن دارای اهمیت نیست و تفسیر اثرگذاری متغیرها همزمان در کوتاه مدت و بلندمدت نیز ازجمله قابلیت های این روش به شمار میآید (٢٠١٠ ,Bagherzadeh and Komijani).
بنابراین ، نتایج جدول (٣) نشان میدهد که با افزایش رشد حقیقی بخش کشاورزی (میانگین ٣/٤٣ درصد در هر سال ) بر میزان نابرابریهای درآمدی در منطقه های روستایی ایران اضافه میشود.
نتایج این بررسی همچنین نشان داد که افزایش موجودی سرمایه حقیقی بخش کشاورزی در ایران باعث کاهش نابرابریهای درآمدی در منطقه های روستایی میشود.