چکیده:
کاهش قدرت عضلانی اندام تحتانی از جمله اختلالات ناشی از دیابت نوع 2 میباشد. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر یک دوره تمرینات قدرتی بر برخی پارامترهای بیومکانیکی مفصل زانو در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 بود. در این مطالعه 24 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 در دو گروه کنترل (12 نفر) و تمرین (12 نفر) شرکت کردند. قبل و بعد از اعمال شش هفته تمرینات قدرتی، متغیرهای پژوهش با استفاده از دینامومتر ایزوکینتیک مورد اندازهگیری قرار گرفت. نتایج نشان داد که اختلاف معناداری بین حداکثر گشتاور کانستریک خم و باز شدن زانو و زمان رسیدن به حداکثر گشتاور کانسنتریک خم و باز شدن زانوی دو گروه وجود دارد. به نظر میرسد تمرینات قدرتی میتواند با افزایش حداکثر گشتاور کانستریک زانو و کاهش زمان رسیدن به اوج گشتاور، ظرفیت تولید نیرو و عملکرد عصبی- عضلانی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 را بهبود بخشد.
Decreased muscle strength in the lower extremities is one of the disorders caused by type 2 diabetes. The purpose of this study was to investigate the effect of six weeks strengthening training on some biomechanical parameters of knee joint in type 2 diabetic patients. 24 patients with type 2 diabetes participated in the study and were divided in control group (N=12) and exercise group (N=12). Before and after six weeks of strengthening exercise program, research variables were measured by isokinetic dynamometer. The results showed that there were significant differences in concentric peak torque of knee flexion and extension and time to concentric peak torque of knee flexion and extension between two groups. It seems that strengthening exercise can improve the power generation capacity and neuromuscular function in patients with type 2 diabetes by increasing knee concentric peak torque and decreasing time to concentric peak torque.
خلاصه ماشینی:
به نظر مي رسد تمرينات قدرتي مي تواند با افزايش حداکثر گشتاور کانستريک زانو و کاهش زمان رسيدن به اوج گشتاور، ظرفيت توليد نيرو و عملکرد عصبي - عضلاني بيماران مبتلا به ديابت نوع ٢ را بهبود بخشد.
بنابراين به نظر ميرسد بررسي ويژگيهاي ايزوکينتيکي ازجمله حداکثر گشتاور کانسنتريک و مدت زمان رسيدن به حداکثر گشتاور عضلات خم کننده و بازکنند زانو با استفاده از دستگاه ايزوکينتيک به دنبال يک دوره تمرينات قدرتي، ميتواند شاخصي از تأثير تمرينات قدرتي بر تغييرات بيومکانيکي و چگونگي تغييرات توليد نيروي عضلاني در بيماران مبتلا به ديابت نوع دو فراهم آورد.
نتايج نشان داد يک دوره تمرينات قدرتي بر زمان رسيدن به حداکثر گشتاور کانسنتريک خم شدن و باز شدن زانو در افراد مبتلا به ديابت نوع ٢ تأثيرگذار است .
آنچه مطالعۀ حاضر اضافه کرده است تمرينات قدرتي مي تواند با افزايش حداکثر گشتاور کانستريک زانو و کاهش زمان رسيدن به اوج گشتاور، ظرفيت توليد نيرو و عملکرد عصبي -عضلاني بيماران مبتلا به ديابت نوع ٢ را بهبود بخشد.
Lower extremity muscle strength is reduced in people with type 2 diabetes, with and without polyneuropathy, and is associated with impaired mobility and reduced quality of life.
Undulatory physical resistance training program increases maximal strength in elderly type 2 diabetics.
A randomized controlled trial on the effects of combined aerobic-resistance exercise on muscle strength and fatigue, glycemic control and health-related quality of life of type 2 diabetes patients.
Handsaker JC, Brown SJ, Bowling FL, Maganaris CN, Boulton AJ, Reeves ND.