چکیده:
سیاست پژوهی یکی از روشهای برقراری ارتباط بین دو حوزه سیاستگذاری و علم و دانش است که با ژرفانگری، توصیههای علمی و کاربردی به سیاستگذاران ارائه مینماید. لذا با عنایت به این مهم، تحقیق حاضر با هدف طراحی مدل استفاده از سیاستپژوهی در حوزه سیاستگذاری به منظور ترغیب سیاستگذاران به استفاده از آن انجام گرفته است. روش تحقیق از نوع روش ترکیبی است که در مرحله اول با استفاده از تحلیل تم، در ابتدا مفاهیم و جنبههای استفاده از سیاستپژوهی، حاصل از مرور متون و مصاحبه، شناسایی و در ادامه با استفاده از روش نگاشت مفهومی، مدل مربوطه طراحی گردید. در مرحله دوم به منظور اعتبارسنجی مدل طراحی شده، از روش تحلیل عاملی تأییدی استفاده گردید. جامعه آماری شامل سیاستگذاران و محققان بودند که به روش هدفمند انتخاب شدند. یافتههای پژوهش حاکی از آن است که چگونگی انجام تحقیق و سایر ویژگیهای آن به همراه دیدگاه سیاستگذار به مقوله تحقیق که ماحصل ویژگیهای فردی و اکتسابی میباشد، بیشترین تاثیر را در تحریک سیاستگذار به استفاده از نتایج سیاستپژوهی دارند. ذینفعان سیاست نیز (اولویت سوم) میتوانند از طریق مطالبهگری از سازمانهای سیاستگذار، آنها را وادار به تعامل با محققان به منظور استفاده از گزارشات آنها نمایند.
Policy research is one of the methods of establishing a relationship between the two areas of policy making and science, which provides scientific and practical advice to policy makers. Accordingly, due to the importance of the issue, the present study has been conducted with the aim of designing a model for using policy research in the policy-making in order to encourage policymakers to use it. The research method is a combined method that in the first stage using theme analysis, first the concepts and aspects of using research policy, resulting from reviewing texts and interviews, were identified and then using the conceptual mapping method, the relevant model was designed. In the second stage, in order to validate the designed model, the method of confirmatory factor analysis was used. The statistical population included policy makers and researchers who were purposefully selected. Research findings indicate that doing research and its other features is conducted, and the policymaker perspective of the research category, which is the product of individual and acquired characteristics, have the greatest impact on motivating policy makers to use policy research. Policy stakeholders (third priority) can also force policy makers to engage with researchers to use their reports.
خلاصه ماشینی:
بدين ترتيب با توجه به اهميت حل اط لاعات حساس جمع آوري و مفاهيم و فرضيه ها مشکلات عمومي و افزايش آگاهي عموم درخصوص ايجاد ميشوند و مهم تر از همه براي پژوهش نزد مط البه گري حقوق خود، استفاده از سياست پژوهي خط مشيگذاران ايجاد اعتبار ميکند )کمالي، مورد تأکيد قرار گرفته است .
. )5 :1394 با عنايت به مط الب بيان شده و با توجه به عدم يکي از زمينه هاي مهم در سياست گذاري، بخش تبيين دقيق و يکپارچه عواملي که منجر به استفاده از سياست پژوهي ميشوند و نيز نبود مدل مناسبي يک مسئله عمومي است که ريشه در مسائل و ابعاد که مفاهيم و جنبه هاي استفاده از سياست پژوهي را مختلف دارد که به تبع آن داراي اثرات و پيامدهاي در دسته بندي قابل درکي ارائه کرده باشد؛ بنابراين پيچيده اي هستند؛ بنابراين سياست گذار ميبايد در اين تحقيق ، هدف آن است که به منظ ور افزايش با ديدگاهي همه جانبه ، به بررسي موضوع و اتخاذ تأثيرگذاري سياست هاي مسکن در راستاي تحقق تصميم مناسب بپردازد.
از تحقيق بدين ترتيب صورت پذيرفته است ,Weiss) Murphy & Birkeland, 2005; Lavis, Robertson, رويکرد دوم ، اين ايده را مط رح ميکند که پژوهش ٢٠٠٣ ;Abelson &Woodside, McLeod ).
Journal of research fndings by health policy-makers in a develop Public Adminisration, 2(4), 12744.